________________
कायचा ॥ ४१॥ सो पुण इह विन्नेओ संझाओ तिन्नि ताव ओहेणं । वित्तिकिरियाऽविरुद्धो अहवा जो जस्स जावइओ॥ ४२ ॥ पूआ अट्टप्पयारत्ति-वरगंधधृवचुक्खऽक्खएहि कुसुमेहिं पवरदीवेहि। नेवेजफलजलेहि य जिणपूया अट्टहा भणिया ॥४६॥ जिणदवभक्खणफलंति--चेइयदवं० ॥ ४४ ॥ अक्खयफलबलिवत्थाइसंतियं जं पुणो दविणजातं । तं निम्मल्लं बुच्चइ जिणगिहकम्ममि उवओगो ॥ ४५ ॥साहारणं च तइयं संघकए तस्स होइ उवओगो। गेलनुवद्दवाईसु उवजुज्जइ संजयाईणं ॥ ४६ ॥ चेइयदत्वं साहारणं च जो दुहइ मोहियमईओ । धम्म सो न वियाणइ अहवा बद्धाउओ नरए ॥ ४७ ॥ चेइयदबविणासे तद्दवविणासणे दुविहभेए । साहू उविक्खमाणो अणंतसंसारिओ होइ॥४८॥भक्खेइ जो उवेक्खेइ, जिणदई तु सावओ। पन्नाहीणी भवे जो य, लिप्पई पावकम्मुणा॥४९॥ आयाणं जो भंजइ पडिवन्नधणं न देइ देवरस । नस्संतं समुविक्खइ सोविहु परिभमइ संसारे ॥५०॥ चोएइ चेइयाणं खित्तहिरन्नाइं गाम
व्या ॥४१॥ स पुनरिह विज्ञेयः सन्ध्यास्तिस्रस्तावटोघेन । वृत्ति क्रियाऽविरुद्धः, अथवा यो यस्य यावान् ॥ ४२ ॥ पूजाऽष्टप्रकारेति-वरगन्धधूपचोक्षाक्षतैः कुसुमैः प्रवरदीपैः । नवेद्य-फल-जलैश्च जिनपूजाऽष्टधा भणिता ॥ ४३ ॥ जिनद्रव्यभक्षणफलमितिचैत्यद्रव्यं० ॥ ४४ ॥ अक्षतफलबलिवस्त्रादिसत्कं यत्पुनद्रविणजातम् । तन्निर्माल्यमुच्यते जिनगृहकर्मण्युपयोगः ॥ ४५ ॥ साधारणं च तृतीयं सङ्घकृते तस्य भवति उपयोगः । ग्लानोपद्रवादिषु उपयुज्यते संयतादीनाम् ॥ ४६ ॥ चैत्यद्रव्यं साधारणं च यो द्रुह्यति मोहितमतिकः। धर्म स न विजानाति अथवा बद्धायुष्को नरके ॥ ४७ ।। चैत्यद्रव्यविनाशे तहव्यविनाशनं द्विविधभेदं । साधुरुपेक्षमाणः अनन्तसंसारिको भवति ॥ ४८ ॥ भक्षयति य उपेक्षते जिनद्रव्यं तु श्रावकः। प्रज्ञाहीनो भवेद् यश्च लिप्यते पापकर्मणा ॥४९॥ आदानं यो भनक्ति प्रतिपन्नधनं न ददाति देवस्य। नश्यन्तं समुपेक्षते सोऽपि खलु परिभ्राम्यति संसारे ॥५०॥ नो.
