________________
[समराइच कहाण
५
६४
असरिसजणायरणं न परिचत्तं ति दढमुन्त्रिग्गो म्हि । कुलवइणा भणियं । वच्छ, जइ एवं, ता अलं संतप्पिएणं । किं कारणं जइ तुह संबन्धिणा कारणेण तावसो संवुत्तो, ता तुमं चैव इमस्स धम्मपवत्तगो कल्लाणमित्तो त्तिः किमुव्विग्गो सि । न यावि एहिं तुह परलोयभीरुणो अहिगयधम्मसत्यस्स किंपि असज्जणायरणं संभावेमि । किं वा से कयमियाणि निवेएहि मे । राइणा भणियं । भयवं इयाणि ताव एवं उवणिमन्तिऊण मासपारणयपविटुस्स सीसवेयणाभिभूएण पमायओ अणिउत्तपरियणेणं आहारन्तरायकरणणं कयं से धम्मन्तरायं ति । १० कुलवइणा भणियं । वच्छ, जं किंचि एयं, न तुमं एत्थ अवरज्झसि । न तिब्ववेयणाभिभूया पुरिसा कज्जमकज्जं वा वियाणन्ति । न य तस्स आहारन्तरायकरणेणं धम्मन्तरायं हवइ, अवि य तवसंपया । ता अलमुब्वेगेणं ति । राइणा भणियं । भयवं, जाव तेण महाणुभावेण मम गेहे आहार१५ गहणं न कथं, ताव कहमुन्वेवो अवेइ " । कुलवद्दणा भणियं । वच्छ, इयाणिं से अविग्घेण जं पारणगं भविस्सइ, तर्हि ते गेहे आहारगहणं करिस्सइ त्ति । तओ कुलवहणा सद्दाविओ अग्गिसम्मतावसो, सबहुमाणं हत्थे गिव्हिऊण भणिओ य णेण । वच्छ, जं तुमं अकयपारणगो निग्गओ नरिन्दगेहाओ, एएण २० दर्द संतप्पइ राया । कलं च एयस्स अईव सीसवेयणा आसि, अओ, वेयणापरव्वसेण न तुमं पडियग्गिओ त्ति; न एस अवरज्झइ । भणियं च णेण ' जाव मम गेहे अग्गिसम्मतावसेण आहारगहणं न कयं, न ताव मे उब्वेवो अवेइ ' । अओ ६४. अपराध्यसि । ६५. अ
૨૮
1
