________________
१०८
[समराइचकहार
पायच्छित्तं विणओ वेयावच्चं३९६ तहेव सज्झाओ । झाणं उस्सग्गो वि य अन्भिन्तरओ तवो होइ ॥ २०१।। ___ संजमो य सत्तरसविहो । भणियं च । पञ्चासववेरमणं पञ्चिन्दियनिग्गहो कसायजओ । दण्डत्तिगविरई संजमो उ इय सत्तरसभेओ ॥ २०२ ।।
सच्चं पुण निरवजभासणं ॥ सोयं च संजमं पइ निरुवलेवया । आकिंचणं च धम्मोवगरणाइरेगेणमपरिग्गहया । बम्भं च अट्ठारसविहाबम्भवजण त्ति । एसो एवंभूओ जइधम्मो त्ति ॥
एयं च सोऊण आविभूयसम्मत्तपरिणामेण भावओ १. पवनसावयधम्मेण भणियं सीहकुमारेणं । भगवं सोहणों
जइधम्मो । एवं काउमसमत्थेण ताव किं कायव्वं ति । धम्मघोसेण भणियं ' सावयत्तणं' ति । केरिस तयं ति । कहियं सम्मत्तमाइयं । पवनो दव्वओ वि ॥
तओ अप्पाणं कयकिञ्चं मन्नमाणो कंचि वेलं पज्जुवासि१५ जण धम्मघोसं वन्दिऊण य सविणयं पविट्ठो नयरं । साहिओ
तेण वुत्तन्तो कुसुमावलीए । पवनो य एसो वि कहंचि कम्मक्खओवसमओ सावयधम्मं । अणुदियहं च धम्मवोसगुरुपज्जु. वासणपराणं अइक्वन्तो मासो । भावियाणि जिणधम्मे ।।
अन्नया य पुरिसदत्तो राया अमियतेयगुरुसमीवे सोऊण २. धम्म अहिसिञ्चिऊण रज्जे सीहकुमारं संजायसंवेगो सह महा.
देवीए सिरिकन्ताए पवनो मुत्तिमग्गं । सीहकुमारो वि धम्मा
३९६. वैयावृत्यं शुश्रूषा ।
