________________
विंशः सर्गः।
६७३ 'स क्रूरोऽपिं गुरोर्भाग्याद् भूकान्तः शान्ततामगात् ।
चन्द्रसंपर्कतश्चन्द्रोपलः किं नाऽम्बु मुञ्चति ॥ ५८ ॥ ___ स भूकान्तो राजा खुरमनामा, स्वभावादेव यतिषु क्रूरोऽपि तदानीं गुरोर्भाग्यात् शान्ततामगात् शान्तो जात इति, दृष्टान्तेनामुमेवार्थ समर्थयति-चन्द्रोपलश्चन्द्रकान्तः, चन्द्रसंप
तः शशधरकरसंयोगात् , अम्बु पानीयं, किं न मुञ्चति ? न द्रवति किं १, द्रवत्येवेत्यर्थः ॥ ५८ ॥ राज्ञाऽथ सत्कृतस्तेन सङ्घन बहुना सह । गिरि रैवतनामानमारुरोह महामुनिः ॥ ५९ ॥ _ अथ तेन राज्ञा सत्कृतो यात्राऽनुनादानादिना बहुमानविषयीकृत इति, बहुना सङ्ग्रेन सह रैवतनामानं गिरिमुज्जयन्तं पर्वतं, स महामुनिः आरुरोहाधिरूढ इति ॥ ५९ ॥ मुदितः स गतश्चैत्ये नेमिनः स्वामिनस्ततः । बिम्बमम्बुधरच्छायं वीक्ष्य प्रीतिं परां दधौ ॥ ६० ॥ ___स गुरुर्मुदितः सन् , चैत्ये गुर्जरत्राधीशश्रीसिद्धराजजयसिंहदेवमहामन्त्रीश्वरसज्जनश्रेष्ठिकारिते पृथिवीजयनाम्नि प्रा. सादे, गतः प्राप्तः, तत्र नेमिनः स्वामिनो विम्ब, कि०, अम्बुधरच्छायं श्यामच्छवित्वात् , वीक्ष्य, परां प्रीतिं दधौ महाहर्षवानभूदिति भावः ॥ ६॥ कृत्वा तीर्थस्य तस्याथ सेवां विविधभङ्गिभिः । सूरिः सङ्घसखो भूरिपीतामृत इवाभवत् ॥ ६१ ॥
तस्य तीर्थस्य गिरिनारस्य, विविधभङ्गिभिः सहस्रानव
