________________
६६४
विजयपत्रस्त्याम् । .. तेनात्र नार्थस्य पुनरुक्ततादोषः, यच्छ्रीहेमाचार्यधुर्यः “अर्ष दुःखे व्यसनैनसोः" इति, तत्र नगरे, तदा गुर्वागमे, महीयांसो महा महोत्सवाः, सूत्रयाश्चक्रिरे कृता इति ॥ २४ ॥. स्थिला कियच्च तत्रोच्चैरर्चितो नागरैनरैः । द्वीपसङ्घाग्रहात् तत्र गुरुर्गन्तुमना अभूत् ॥ २५ ॥
च पुनः, तत्र स्तम्भतीर्थे, कियत्कालं स्थित्वा नागरैर्नगरलोकैः, अर्चितः सन् , अन्यदा द्वीपबन्दिरस्थसहस्याऽऽग्रहाद तत्र सुराष्ट्रदेशे, गुरुः गन्तुमना अभूद् द्वीपबन्दिरे गन्तुकामोऽजनीत्यर्थः ॥ २५ ॥
श्रीमद्विजयदेवेनाऽनूचानेन समन्वितः। व्यहाषींदृषिमुख्योऽथ कलभेनेव कुञ्जरः ॥ २६ ॥ .
अथ स ऋषिमुख्यो गुरुः, श्रीमद्विजयदेवेन मूरिणा स्वपट्टधारिणा, समन्वितः सहित इति । दृष्टान्तमाह-कुञ्जरो गजेन्द्रः पष्टिहायनिकः, कलभेन गजबालकेनेवेति, व्यहार्षीत् ॥२६॥ क्रमाच्छीविमलं शैलं पूर्वशैलमिवागते ।
सूरिसूरे सङ्घलोकाः कोका इव मुदं दधुः ॥२७॥ . क्रमादिति ततश्चलनानन्तरं कियद्भिर्दिनैः श्रीविमलं बैलं. श्रीशत्रुञ्जयं महातीर्थ, पूर्वशैलं पूर्वाचलमिव, मरिसूरे गच्छेनस्र्ये तस्मिन् , आगते सति, सङ्घलोकाः स्तम्भतीर्थराजनगरपत्तननचीननगरद्वीपबन्दिरादिसजनाः कोकाश्चक्रवाका इव, मुदं हर्ष, दधुर्धरन्ति स्मेति ॥ २७ ॥ अथ शत्रुञ्जये यात्रां कृत्वा स्थित्वा कियहिनीम् । अनेकसङ्घलोकानां पूरयित्वा मनोरथान् ॥ २८ ॥ श्रीपूज्योपासनप्रहमप्यनूचानचक्रिणम् ।
