________________
विजयप्रशस्त्याम् ।
एकाहलीलातुलितढिमास___ चतुष्टयं चारु निरन्तरायम् । निर्माय निर्मायतया ततोऽसौ
चचाल चारित्रिकुलावचूलः ॥ ४६ ॥. मासचतुष्टयं चतुर्मासकं, कि०, एकाहलीलातुलितद्धि एकस्य अहो वासरस्य लीलया तुलिता ऋद्धिर्यत्र तत् एकदिनकलितुल्यमिवेति, पुनः किं०, निरन्तरमायो लाभो यत्र तत् , अथवा निरन्तरायं निर्विघ्नमिति "विनंऽन्तरायः प्रत्यूहः" इति वचनात्, निर्मायं कृत्वा, असौ चारित्रिकुलावचूल: साधुसमूहध्वजझुम्बनकतुल्यः, निर्मायतया निष्कपटत्वेन, चचा'लाऽचलत् , शङ्खश्वरं प्रतीति शेषः ॥ ४६ ॥
तत्रत्यसङ्घः सह पत्तनाह्व
पुरीयसङ्घन गताघसङ्घः। तमन्वगात् सूरिशिरोऽवतंसं
दिनो दिनाधीशमिवाऽनुरागात् ॥ ४७ ॥ तत्रत्यः कुमरगिरीयः सङ्घः, पत्तनसङ्ग्रेन सह किं०, गताघसङ्घः निर्गतपातकोच्चयः, गतदुःखोच्चयो वा तं सूरिशिरोऽवतंसं भट्टारकमौलिशेखरम्, अन्वगात् पृष्ठेऽवजत् , दिनो वासरः, दिनाधीशं सूर्यमिवेति दृष्टान्तः ॥ ४७ ॥ क्रमादथ श्रीतपगच्छनाथः
शङ्खश्वर प्राप्य पुरं पुराणम् । ननाम निश्छद्म-सपद्मपार्श्व
पार्श्व जिनेन्द्रं वृजिनदुपार्श्वम् ॥ ४८ ॥ अथ श्रीतपगच्छनाथस्वाभ्यां द्वाभ्यां सङ्काभ्यां सह शङ्केश्वरं
