________________
एकोनविंशः सर्गः। स्तोमं तोयमुचामिवास्तिभुवनानन्दं पदं श्रेयसाम् । यं लोको बहु मन्यते स्म सकलः सर्वत्र सम्यक्त्वदृक् सिद्धयै तस्य मुनीन्द्रहीरविजयस्याऽऽनन्दिके पादुके॥१७॥ __ सकलः सर्वोऽपि लोकः, किं०, सर्वत्र पृथ्व्यां, सम्यक्त्वे दृग् दृष्टिर्मतिर्वा यस्य सः, यं गुरुं बहु मन्यते स्मेति क्रियाकारकयोगः; पूर्वार्धेन दृष्टान्तद्वयीप्रकटनपूर्व विशेषणपुरस्कारेण च वर्णयति-इव यथा, गभस्तेस्तरणः, आलोकम् उद्योतं, किं०, विलसन् समस्तकमलानां सर्वाम्भोजानामामोदो गन्धो यस्मातं, गुरुपक्षे विलसन् समस्तायाः सकलायाः कमलाया आमोदो हर्षो यस्मादिति तं, पुनः तोयमुचां वारिमुचां स्तोमं समूह, किं०, अस्ति भुवनात् सलिलादानन्दो यस्मात्तं, गुरुपक्षे अस्ति भुवनानन्दो जगदानन्दो यस्मात्तं अस्तिभुवनानन्दं, पुनर्य किं०, श्रेयसां मङ्गलानां धर्माणां वा पदं स्थानम् , एतावता सूर्यालोकमिव मेघसंघातमिव यं गुरुं लोको बहुमानभाजनमकरोदिति निर्गलितार्थः, अग्रेतनं प्राग्वत् ॥ १७॥ खाज्ञावर्तिषु मण्डलेषु निखिलेष्वानन्दतोऽचीकरत् प्रीतो यद्वचनैः कृपावनघनैः शाहिर्हमाऊसुतः । जीवानामभयप्रदानपटहोद्घोषानघध्वंसिनः सिद्ध्यै तस्य मुनीन्द्रहीरविजयस्यानन्दिके पादुक॥१८॥ . हमाऊसुतः शाहिः श्रीअकब्बरः, कि०, यद्वचनैर्यस्य गुरोर्वचनैः, किं०, कृपावने दयाऽऽरामे घनैर्मेधैस्तद्वर्धनहेतुत्वात् , भीतो हृष्टः सन् , जीवानां जन्तूनाम् , अभयपदानस्य पटहोद्घोपान् कि०, अघध्वंसिनः पापापहारिणः, निखिलेषु मण्डलेषु देशेषु सौराष्ट्रमहाराष्ट्रलाटकर्णाटपूर्वदेशदक्षिणदेशकुरुदेशकास्मीरदेशगूर्जरमरुस्थलीमालवमेदपाटवैराटबासषससिन्धुजाल
