________________
विजयप्रशस्त्याम् । विद्युलानिव पापतापमहरद् यः संस्तुतः सूरिराट् . . सिद्ध्यै तस्य मुनीन्द्रहीरविजयस्याऽऽनन्दिके पादुक।१५। ___यः श्रीमान् गुरुः सेवितः सन् , कामगवीव कामधेनुरिव, कामितसुखं सूते स्माऽकरोत् , पुनः, य आलोकितः सन् , सवितेव सूर्य इव, अखिलं विश्वं सालोकं सप्रकाशं, चक्रे चकार, पुनः, यः मूरिराट् संस्तुतः सन् विद्युत्वानिव मेघ इव, पापतापमहरत् , तस्य मुनीन्द्रहीरविजयस्य पादुके, किं०, आनन्दिके प्रमोददायिके, सिद्ध्यै ऐहिकामुष्मिककार्यसिद्धये, आस्तामिति क्रियाऽध्याहार्येति तात्पर्यम् ।। १५ ।। सच्चक्रप्रणयी पयोरुहवनं भास्वानिवाऽभीशुभिः प्रीताऽस्वल्पकलापिकः कृषिभरं तोयैस्तडिलानिव । विश्वं विश्वमतोषयत् स्ववचनैर्यः पुण्यनैपुण्यधीः सिद्ध्यै तस्य मुनीन्द्रहीरविजयस्याऽऽनन्दिके पादुके।॥१६॥
यो गुरुः स्ववचनैः विश्वं विश्वं समस्तं जगत् , अतोषयत् तुष्टिभाक् कुरुते स्म, यः किं०, पुण्यनैपुण्या पवित्रचातुर्या धीर्यस्य सः, अथ पूर्वार्धेन दृष्टान्तद्वयमाह-इव यथा, भास्वान् सूर्यः, कि०, सच्चक्रप्रणयी शोभनचक्रवाकस्नेही, गुरुपक्षे सच्चक्रस्य सज्जनसमूहस्य प्रणयी, अभीशुभिः किरणैः, पयोरुहवनं कमलवनं तोषयति, पुनः, तडित्वानिव मेघ इव, किं०, प्रीता हर्षिता अस्वल्पा बहवः कलापिनो मयूरा येन यस्माद्वा सपीताखल्पकलापी, के कलापिक इति, गुरुपक्षे प्रीता अस्वल्पाः कलापिन आशीर्वाददायिनो भट्टाद्याः कलावन्तो येनेति सः, तोयैर्जलैः, कृषिभरं क्षेत्रनिवहं, तथेति सिद्ध्यैः तस्येति चतुर्थचरणव्याख्या प्राग्वत् ॥ १६ ॥ आलोकं विलसत् समस्तकमलामोदं गभस्तेरिव
