________________
६३४
विजयाशस्त्याम् । शोभा, बिभराम्बभूव धभार, यया सुराणां भूरिवृहस्पतिः, कल्पपुष्पैः सुरतरुपसूनैरिति ॥ ९ ॥
कियन्त्यहानि स्थितांश्च तत्र __सङ्घाऽऽग्रहात् सूरिशिरोऽवतंसः। नेत्रोत्सवं चारु सृजन् जनानां
ज्योत्स्नाप्रियाणामिव राजराजः ॥ १० ॥ च पुनः, तत्र नगरे राधनपुरे, सङ्गाऽग्रहाद सूरिशिरोवतंसः आचार्यमौलिशेखरः, कियन्ति कतिचित्, अहानि दिनानि, स्थितवान् , किं कुर्वन् , जनानां लोकानां, नेत्रोत्सवं चारु यथा स्यात् तथा सृजन् , क इव केषामिति दृष्टान्तेनाह-राजराजश्चन्द्र इव, ज्योत्स्नाप्रियाणां चकोराणामित्यर्थः ॥ १०॥ भट्टारकास्तेऽप्यथ पावयन्तः
पृथ्वीतलं पत्कंजपांसुपुत्रैः। कमादवापुः प्रकटप्रभावाः
पुरं प्रकृष्टं वटपल्लिसंज्ञम् ॥ ११ ॥ अथ एकदा रायधनपुरात् पृथ्वीतलं भूतल, पत्कजपासुपुञ्जैश्चरणकमलरेणुगणैः, पावयन्तः पवित्रयन्तः सन्तः, ते भट्टारकाः, किं०, प्रकटमभावा इति स्पष्टम् , वटपल्लिसंझं वडलीनामकं नगरम् , अवापुः प्राप्ता इति ॥ ११ ॥ स्तूपद्वयं तत्र विचित्रचित्रं
विभाति भूयोमहिमैकघाम । यशोयुगं श्रीविजयादिदान
श्रीहीरसूर्योरिव सूर्तमेतत् ॥ १२ ॥
