________________
5
६१६ विजयप्रशस्त्याम् । सत्सु, पथा वातवर्त्मनि गगने, रविषु सूर्येषु, सन्महः श्रेष्ठोत्सरः सजो वा, “महाकुत्सवतेजसी" इति वचनात् किं., भुवनभूतिनिदानं जगत्संपत्तिहेतुः, जज्ञ, इहार्वेसिनर्वे, किं बहक्तिरचनाभिः किं बहुकयनैरित्यर्थः । इदं स्वागताऽऽयं छन्दः, तल्लक्षणं तु पञ्चमे सर्ने अपश्चितमिति ॥ २५ ॥
प्राज्यप्रजाबजनतांहिसरोरुहेऽस्मिन् - श्रीसूरिराजि नगरीमषितष्ठुषीमाम् ।। सोऽतिमेदुरमना महिमुन्दिकानां
लक्षं व्यये व्यतनुताऽस्तिविवेकमेकम् ॥२६॥ अस्मिन् श्रीमरिराजि श्रीविजयसेनगुरौ, फि०, प्राग्यमनाबजनतांहिसरोरुहे बहुमहाजननिवहप्रणतपादकमले, इमां नगरी राजनगरनाम्नीम् , अधितष्ठुषि स्थितवति सति, तत्रत्यः सङ्कः, कि०, अतिमेदुरमना हर्षेण पुष्टचेताः, अस्तिविवेकं सद्विवेकं यथा स्यात्तथा, एकं महिमुन्दिकानां नाणकविशेषाणां, लक्ष व्यये त्यागे, व्यतनुताऽकरोत् , एकलक्षमिता महिमुन्दमुद्राः संबत् १६५९वर्षे तवत्यैः श्रादैर्व्ययीकृता इति शेषः ॥ २६ ॥ . द्रङ्गात् ततः शुभतमेऽह्नि मुनीन्द्रचन्द्राः
श्रीराजधन्यपुरनामपुरं प्रतीडम् । प्राचीचलनचलराजविराजिधैर्याः
पथ्युत्सवेषु सततोत्सुकसङ्घपूज्याः॥ २७ ॥ ततो द्रनाद् नगरात् , शुभतमे वरीयस्तरे, आह्नि दिने, श्रीरायधन्यपुरनामपुरं प्रति, किं०, इदं दीप्तं, प्राचीचलन् चेलुरिति, कि०, अचलराजो गिरिराड् मेरुहिमाचलो वा, तद् विराजि भ्राजमानं धैर्य येषां ते, पुनः कि०, पथि मार्गे, उत्सवेषु सततम्,