________________
मष्टादशः सर्गः। पार्थनाथपासादभूमिगृहेऽस्तीति शेषः । इदं शुमाययातं छन्दः, तलक्षणं यथा-"भवेद् यश्चतुर्भिर्भुजायातम्" ॥९॥
चतुर्मासकं तत्र पुर्यामकार्ष
स्तदाऽऽचार्यवर्या अहार्योजसाऽऽर्याः । ततः पारणे सङ्घपद्ममोद
प्रपञ्चप्रभाप्राणनाथा अथोचुः ॥ १० ॥ अहायौंजसा अजेयबलेन आर्याः श्रेष्ठाः, आचार्यवर्याः श्रीसूरयः, तदा तत्र पुर्यामहम्मदाबादे, चतुर्मासकमकार्षुश्चक्रुः, ततश्चतुर्मासकपारणे गुरवः, किं०, सङ्गुटक्पग्रस्य यो मोदप्रपश्चो हर्षप्रकर्षस्तत्र प्रभाषाणनाथाः सूर्याः, अथ ऊचुः धर्मोपदेशं तत्रत्य सङ्घस्य दत्तवन्त इति । इदमपि भुजङ्गप्रयातं वृत्तम्॥१०॥
यदूचुस्तदग्रेतनवृत्ते पाहदिङ्मुखोल्लासकृत्सौरभस्फूर्तिम- .
कीर्तिपुष्पप्रदायाः श्रियो वीरुधः । एतदुच्चैः फलं यद् व्ययः श्रेयसे
मुक्तिमार्गप्रयाणैकपुण्यार्वणे ॥ ११ ॥ दिशा मुखेषु उल्लासं करोतीति दिमुखोल्लासकृत् , पुना, सौरभस्य सौगम्ध्यस्य स्फूर्तिर्विद्यते यत्र तत् सौरभस्फूर्तिमत् , एवंविधं यत् कीर्तिपुष्पं यशाकुसुमं तत्सदायाः, श्रियोचीरुषः लक्ष्म्या लतायाः, एतदुचैः फलं मोक्तम्, तदेवाह-यत् श्रेयसे धर्माय, व्ययो विधीयते इति, श्रेयसे किं०, गुक्तिमार्गे यत् प्रयाणं गमनं तत्र पुण्यः पवित्रः अर्वाऽश्वस्तही मोक्षमार्गगमनतुरङ्गमायेत्यर्थः । इयं स्रग्विणी "रंथतुभिर्युता स्वग्विणी संमता" .. इति वचनात् ॥ ११॥
