________________
सप्तदशः सर्गः। क्षान्त्या भरिव भूः, अथवा क्षमाया भूः स्थान; गौतमपक्षे तु क्षमा पृथ्वी तस्या भवतीति क्षमाभूः पृथ्वीसुतत्वादिति अथवा क्षमाभूः क्षान्तिस्थानमिति द्वयोरपि तुल्यं विशेषणम् ॥ ७२ ॥ कुर्वन् महः पूर्वमिवाद्रिमंशु
रहम्मदावादमियाय भावान् । अस्येक्षणात् प्रीतिरवापि लोकैः
कोकैरिवास्तोकमशोकचित्तैः ॥ ७३ ॥ अथ गुरुहरन् अहम्मदावादम् , इयाय आगतवान्, का कमिवेत्याह-पूर्वमदिं पूर्वाचलम् , अंशुः सूर्य इव, कि०, भावान् कान्तिमान् , पुनः, महस्तेज उत्सवं च कुर्वन् , लोकानामिति गम्यम् । अस्येक्षणाद् गुरोः सूर्यस्य चेक्षणात्, लोकैः कोकैरिव अशोकचिनिःशोकहृदयैः, प्रीतिरवापि प्रमोदो लेभे ॥ ७३ ।। इतीन्द्रवज्रया सर्ग पूर्णाकृत्य मालिन्या तमुपसंहरति
अकमिपुरमथैष द्वेषिपद्मिनीन्दुः ___ सुगुरुरविशदायैश्वर्यवर्यावतारः । समहमघविनाशी राजहंसैविलासी
सकमलमिव सिन्धुं सिद्धसिन्धोः प्रवाहः॥७॥ अथ एष सुगुरुः, कि०, पिटपछिन्यां वैरिनयननलिन्यामिन्दुश्चन्द्रस्तन्मुकुलीकरणहेतुत्वात् , अकमिपुरमहम्मदावादनगरम्, अविशत् प्रविवेश; किं०, आर्याणां पूज्यानां यदैश्वर्य साम्राज्यं तेन वर्योऽवतारो यस्येति सः कथम्,समहं सोत्सवम् पुनः, किं०, अघविनाशी पातकपणाशकः, क इव कमिति दृष्टान्तेन प्रवेशं स्पष्टयति-इव यथा, सिन्धुं समुद्रं, किं०, सकमलं, नगर-. पक्षे सश्रीकं, समुद्रपक्षे तु सकमलं सजलम् , अथवा तत्रापि श्रियः
