________________
सप्तदशः सर्गः । ५८५ आखण्डलाखण्डलपर्षदात्म- जन्मेव भूयःसुमनोमनोज्ञः॥ ३१ ॥ स मण्डनकृत् शोभाकारी, श्रीमण्डपः आखण्डलाखण्डलपर्षदात्मजन्मेव आखण्डलस्य इन्द्रस्य अखण्डला अखण्डा, यदुतमभिधानचिन्तामणिनामकोशटीकायां श्रीहेमाचार्यचरणैः"खण्डे खण्डलमपि" तेन न खण्डला अखण्डला अखण्डा, त्रिलिइत्वादस्य शब्दस्य, अखण्डला या पर्षत् सभा तस्या आत्मजन्मेव सुधर्मासभानन्दन इव, रेजे राजति स्मेत्यन्वयः; किं०, श्रीसङ्घस्य रङ्गन् यो वृषो धर्मस्तस्य केलिधाम लीलावेश्म, पक्षे श्रीसङ्घ एव रङ्गन् यो वृषा इन्द्रस्तत्केलिधाम, पुनः किं०, भूयःसुमनोभिर्वहुपण्डितैः बहुविधसुवर्णादिपुष्पैर्वा मनोज्ञः, पक्षे वहुदेवैरिति ॥ ३१ ॥ मुक्ताकलापैः कलितः कलाव
कान्तः प्रकामं पुरुषोत्तमश्रीः। . दुग्धोदधर्मध्य इवोरुलक्ष्मी
स मण्डपोऽखण्डतमां बभार ॥ ३२ ॥ स मण्डपः दुग्धोदधेः क्षीरसमुद्रस्य, मध्य इव अखण्डतमा संपूर्णाम् , उरु लक्ष्मी विशालशोभां, वभारेत्यन्वयः; श्लिष्टविशेषणमण्डपं च दुग्धोदधिमध्यं च वर्णयति-किं०, मुक्ताकलापैर्मुक्ताफलजालैः, कलितो युक्तः, इदं द्वयोरपि साम्यम् । पुनः किं०, कलावतां पण्डितानाम् , अथवा कलावद्भिः कान्तः प्रियः,अथवा कलावांश्चन्द्रमान्तद्वन् कान्त इति, मण्डपस्य वृत्तत्वात् आहादकत्वाचायमपि विशेपणारोपः, पक्षे कलावता चन्द्रण कान्तस्तस्य तत्रोत्पन्नत्वात् । पुनः, पुरुपोत्तमानां सज्जनानां श्रीयंत्र,पक्षे पुरुपोत्तमो विष्णुस्तस्य तेन वा श्रीयंत्रेति, शेष प्राग्वत् ॥ ३२ ॥
