________________
५८३
सप्तदशः सर्गः। भेरीमुखैस्तूरभरैर्नदह्निः। अभ्यर्णवर्त्यर्णवनादमिङ
रासीत् तदा शब्दमयीव सा पूः॥ २६ ॥ सती शोभना वल्लकी वीणा वेणुवंशवाद्यं लोके वांसलीति प्रतीतम् , मृदङ्गो मर्दलः, चङ्गोऽपि वाद्यविशेषो मरुदेशपूर्वदेशादिप्रसिद्धः, अथवा चङ्गा मनोज्ञा या भेरी दुन्दुभिः तत्पमुखैः, तूरभरैर्वाद्यवजैः, किं०, नदद्भिः वदद्भिः, पुनः कि०, अभ्यर्णवर्ती समीपस्थायी योऽर्णवः समुद्रः तन्नादेन मित्रैः, सा पूनगरी बम्बावती, शब्दमयीव आसीत् केवलशब्दाद्वैता जातेति ॥ २६ ॥ गानैः प्रधानमंदिरेक्षणानां
सा पूर्बभौ मञ्जुलमङ्गलाऽऽढ्यैः । ताम्राक्षकान्ताकलकूजितौघै. रुद्यानधात्रीव मधौ समृद्धे ॥ २७ ॥
मदिरेक्षणानां स्त्रीणां प्रधानैर्गानः, पुनः किं०, मञ्जुलानि मनोहराणि मङ्गलानि मङ्गलमूलानि श्रीऋषभदेवश्रीशान्तिनाथविवाहप्रवन्धपुण्यप्रकाशरासादिरूपगीतानि तैराढ्यैः, सा पूनगरी, वभौ; इव यथा, मधौ वसन्ते, समृद्ध संपन्ने सति, ताम्राक्षकान्तानां कोकिलानां कलैः रम्यैः कूजितौधैः काकलीनिकरैः, उद्यानभूमिर्वनस्थलीत्यर्थः ॥ २७ ॥
नृत्तं वितेनुर्वरवारनार्यः
सर्वत्र तत्राद्भुतकृजनानाम् । गेहे सुराणामिव हृष्टनेत्राः
खाहाभुजां त्रस्तकुरङ्गनेत्राः ॥ २८ ॥
