________________
अहम
अथ सप्तदशः सर्गः।
मणम्य प्रथम सार्व सर्वश्रेयःप्रपञ्चकम् ।
अथ वित्रियते किञ्चित् स्वोपझं सर्गपञ्चकम् ॥१॥ अथ मूलसंख्यातः सप्तदशः सर्गः समारभ्यतेखामी मुनीनामथ मौक्तिकौघ
स्वर्णादिसत्तोरणहारिणं सः । श्रेयाञ् श्रियोपाश्रयमस्तसाद
माद्यन्मुदा मन्दिरमाससाद ॥१॥ अथ स मुनीनां खामी, किं०, श्रिया चतुर्ति सङ्घशोभया, श्रेयान् अतिप्रशस्यः, पुनः, अस्तसादानां निर्विपादानां माद्यन्मुदो मन्दिरमुपाश्रयं, किं०, मौक्तिकैः वर्णादिभिश्च सन्ति प्रशस्तानि यानि तोरणानि तैहारिणं मनोज्ञम् , आससादेत्यागतवान् ॥१॥ वृत्तद्वयेन तमेव वर्णयति-- प्राचीपतेः संसदपि प्रसिद्धा
सौभाग्यमुग यस्य पुरो बभूव । सालोकलोकस्य तमोनिहन्तुः ___ खद्योतपोतस्तरणेरिबोचैः ॥ २ ॥ यस्योपाश्रयस्य पुरः प्राचीपतेः शक्रस्यापि, संसत् सभा सुधर्मा नानी,सौभाग्यमुग बभूव खं सौभाग्यगर्व मुमोचेत्यर्थः, इव यथा, तरणे रवेः पुरः, खद्योतपोतः, तरणेः उपाश्रयस्य च किं०, सालोका उपाश्रयपक्षे सज्ञाना लोका यस्माद् यत्र वा, तरणि.
