________________
५४०
विजयप्रशस्त्याम् ।
गुरुरपूजि गृहस्थमतङ्गजैः। अमरभूमिरुहः कुसुमोत्करै
मखभुजामधिभूरिख भूरिभिः ॥ १७ ॥ स नगरमागतो गुरुः, अनगारराड् मुनीन्द्रः, गृहस्थेषु मतङ्गजा हस्तिनस्तैः, समणिभिः सरत्नैः, कनकैः स्वर्णटङ्ककैः, अपूजि पूजितः, इवेत्युपनये, यथा मखभुजां सुराणां, अधिभूः स्वामी शक्रः, अमरभूमिरुहः सुरद्रोः, कुसुमोत्करैः पूज्यत इति ॥१७॥
महसि तत्र तदा गृहमेधिभि
वितरणं विदधेऽर्थिषु संपदाम् । अनशदाशु यथा सहरेर्वनाद्
मृग इवाऽधनता तदगारतः ॥ १८ ॥ तत्र महसि गृहमेधिभिहस्थैः, अर्थिषु संपदा वितरणं तथा विदधे मार्गणेभ्यः स्वर्णादि तथा दत्तं, यथा तदगारतस्तद्रेहात् , अधनता, दारिद्र्य, आशु शीघ्रं, अनशद् नष्टेति, यथा सहरेः ससिंहात्, वनाद् मृगो नश्यति तथेति ॥ १८ ॥ स्थितिमितेऽथ गुरौ सुखमासमा
सहगभूत् सुषमासुषमास्पदम् । शरदपारसुखा पुरि तत्र सा __ भवति शर्म पदे यदमूदृशाम् ॥ १९ ॥ 'तत्र पुरि गुरौ स्थितिमिते स्थिते सति, सा शरत् सुषमासमासदृक् अभूत् तद्वर्ष अतिसुखवज्जातं सर्वेषां लोकानामिति, ततएव शरत् , कथं०, सुषमायाः परमशोभायाः सुषमं रुचिरमास्पदम्, तथाऽपारं सुखं यत्र सा, यद् यतः, अमूदृशां महतां पदे शर्म भवत्येवेति ॥ १९॥
