________________
चतुर्दशः सर्गः।
५१५ हे ईश! भवन्तं सुदीप्तं गृहरत्नं दीपं, विना शिवाऽध्वनीन: परमपदपथिकः, भरतावनीजो भरतक्षेत्रोद्भवः, जनो हृदि धाम्नि कगपरं नरमाधाय स्थापयित्वा, उत्पावल्येन प्रकाशो यस्याऽसावुत्प्रकाशः, भावी, अपि तु न कमपि, शिवाध्वनीन इति पदेन मिथ्यात्विनिरास उक्तः॥ ५७ ॥ सुधर्ममुख्यर्षिमतङ्गजान
धृता वया वामगतेन या धूः । कथं मयैकेन च दक्षिणेन
धरिष्यते सा ननु तर्णकेन ? ॥ ५८ ॥ .. हे गुरो! सुधर्मस्वामिमुख्यर्षयः सूरयस्त एव मतङ्गजास्तेषां, वामगतेन वामांसस्थेन, मनोज्ञगतिना वा; या धूभृता, नन्विति प्रश्ने, सा धूः, एकेन दक्षिणेन दक्षिणांसस्थेन, सरलेन वा; तर्णकेन वत्सकेन, कथं धरिष्यते ॥ ५८ ॥
अचिन्तयिलेति मदाकृतिं द्राक् . .
खमप्सर:केलिरसानसेवीः । न चेद् भवादृगहितकारिपित्रा
विमुच्यते किं पृथुको लघीयान् ? ॥ ५९॥ इति पूर्वोक्तां, मदाकृति लघीयोभावरूपां, अचिन्तयित्वाऽविचार्य, हे गुरो ! त्वं अप्सरसां केलिरसान् असेवीः, इत्थं चेद् न स्यात् तदा माइक् पृथुको वालः, किं०, लघीयानतिशयेनाऽणुः, भवाहग हितकारी चाऽसौ पिता चेति तेन, कि विमुच्यते ? अपि तु नेति ॥ ५९॥ ..
अकब्बरोऽयं नरराजरत्नं...
