________________
चतुर्दशः सर्गः । ५०९ तदाऽथ संस्कारमकापुरेते
प्रभोस्तनोः किं तमसो निजस्य ? ॥ ४२ ॥ तदेति संस्कारभूमिप्राप्त्यनन्तरं, अथेति चतुरतरनरनिकरनिर्मापितशरीरा विरामे, प्रभोः मुरेः श्रीहीरस्य, तनोः शरीरस्य,एतेऽगारिणः,सगन्धसारा गुरुमुख्यदारुमरैराचितायां व्याप्तायां, शुचिमती अग्निमती या चिता तस्यां, संस्कारं अकार्पः, उत्प्रेक्ष्यते-कि०, निजस्य स्वकीयस्य, तमसः पापस्य, संस्कृति कृतवन्त इति ॥ ४२ ॥ ततः पुरादुन्नतनामधेया
दुदन्तमेतं प्रथयन् पृथिव्याम् । श्रियां खनौ पत्तनराजधान्या
मियाय लेखः कृतदुःखलेखः ॥ ४३ ॥ ततस्तस्मादुन्नतनाम्नः पुरात्, एतं उदन्तं पृथिव्यां प्रथयन् श्रीहीरवर्गमनसमाचारं विस्तारयन् , कृता दुःखानां लेखा
श्रेणिर्येन सः, लेखः, पत्तनराजधान्यां पत्तननगरे, इयायाऽऽग. त इति ॥४३॥
अथाक्षरैर्लेखगतैरुदन्ता___ वबोधतः श्रीयुवराजराजः। भुजङ्गमालोकनतः प्रदीप
शिखेव विच्छायरुचिर्बभूव ॥ ४४ ॥ अथ लेखगतैरक्षरैरुदन्ताऽवबोधतः श्रीहरिवःप्राप्त्युदन्ताकलनतः, श्रीयुवराजराजः कि०, विच्छाया रुचिर्यस्य सः, एवंविधो बभूव, कस्मात् क इच, भुजङ्गमालोकनतः . सर्पक्षणात्, दीपशिखेवेति ॥४४॥