________________
४८६. विजयप्रशस्त्याम् । स्तावतां संवत्सराणां यावन्तो दिनास्तत्पमाणवारानिति निर्गलितार्थः, प्रभुः कि०, देवेन्द्रटन्देन प्रणतांहिपद्मः, शत्रुञ्जयं कि०, सर्वाद्रीणां सकलगिरीणां शृङ्गार इव शृङ्गारस्तमिति ॥३॥
उत्तुङ्गता यस्य न धीनिधीना
मध्वानमायाति सरस्वतीनाम् । संस्पृश्यते यल्लघुकैरपीह
लोकाग्रभूमिस्तरसाऽधिरूढैः ॥ ४ ॥ यस्याऽद्रेः, उत्तुङ्गता उच्चस्तरता, धीनिधीनां पण्डितानां सरस्वतीनां, गिरामध्वानं मार्ग, नायाति; यद् यतो हेतोः, इह गिरावधिरूढलघुकैरपि, तरसा वेगेन, लोकाग्रभूमिः संस्पृश्यते, इहाधिरूढा लघवो हि कर्मणा लघरो लोकाग्रभूमि मुक्ति जवाद् यान्तीति भावः ॥ ४॥ ...
पूतः प्रकामं हरशेखराया
अङ्ग्यः सदा यत्पथपांसुपूरः । आत्मानमन्तः कुरुते पवित्रं
स्पृष्टः शरीरेऽध्वनि गच्छतां यः ॥५॥ यत्पथपांसुपूरो यस्य गिरेमार्गस्य रजोवनः, हरशेखराया गङ्गायाः, अद्भयः पानीयेभ्यः, पूतः पवित्रः, प्रतीयत इति योगः। कथमित्याह-यो गिरिपथपांसुपूरः, अध्वनि गच्छतां मार्गे बजतां, शरीरे स्पृष्टः सनन्तः आत्मानं, पवित्रं कुरुते, अन्यो दि गङ्गापवाहो देहनेमल्यमात्रमेव कुरुते परमयं अभ्यन्तरात्मानं, तेनायं प्रकामं पूत इति ॥ ५॥
यहमरेणुस्तरणेः प्रकाशा
