________________
द्वादशः सर्गः।
४४१ अध्यारूढैर्वाहनानि रथहस्तितुरङ्गमान् । मूरिवाऽमरैलॊकैरनेकैः परिवारितः ॥ ८४ ॥ अथ लाभपुराभ्यर्णभूषणं गञ्जसंज्ञकम् । पुरं प्रभुरलञ्चक्रे मराल इव मानसम् ॥८५॥ मौक्तिकालङ्कारैः, स्वर्णालागः, रत्नालङ्कारैः, अलङ्कृतैभूषितैः, पुनः, रजतस्वर्णविचानां दानं ददानैः ॥ ८३ ॥ पुनः, रथहस्तितुरङ्गमान् वाहनानीत्यत्र “लिङ्गभेदं तु मेनिरे" इति वचनात् , अध्यारूढश्वटितैः, अत एव मूर्तेमूर्तिमद्भिः, अमरिव अनेकैलोकैः परिवारितः॥ ८४॥ इत्याद्याडम्बरेण प्रभुमरालो मानसं सर इव, लाभपुराभ्यर्णस्य लाहोरसमीपस्य, भूषणं गञ्जसंज्ञकं पुरं शाखापुरविशेपं, अलश्चकेऽलङ्कृतवानिति ॥ इति त्रयाणां व्याख्या ॥ ८५ ॥
तत्राऽथ भानुचन्द्राणां वाचकानां वचोभरैः । श्रीगुरूनागतान् ज्ञात्वा मुमुदे मेदिनीपतिः॥८६॥ तत्र गजपुरे, श्रीआचार्यचरणान् प्रणम्य शाहिपार्श्व प्रासानां भानुचन्द्राणां वाचकानां वचोभरैः श्रीगुरून् आगतान् ज्ञात्वा मेदिनीपतिः श्रीशाहिः, मुमुदे हर्पमधात् ।। ८६ ॥
अष्टावधाननिध्यानसावधानमना नृपः । गुरोराकारयाञ्चक्रे विनेयान् विनयादथ ॥८७॥ अष्टावधानानां निध्याने विलोकने सावधानं मनो यस्य सः, नृपोऽकचरशाहिः, गुरोविनेयान् आकारयाञ्चके आकारितवान् ॥ ८७ ॥
ऋषयः प्रेषिताः पूज्यपादैः पाण्डित्यपेशलाः ।
