________________
४०६
विजयप्रशस्त्याम् ।
यः संततं सप्तफणान् दधान
आभाति चिन्तामणिपार्श्वनाथः ॥ ४९ ॥ यश्चिन्तामणिपार्श्वनाथः सप्त फणान् दधानः सन् , आमातीत्यन्वयः । इबोत्प्रेक्ष्यते-दुरन्ता ये आतङ्का रोगजलज्वलनादयः सप्त भयलक्षणास्तद्रूपान् प्रदीपान् दृष्टया विध्यापयितुं सप्त सपोनिवाऽऽदधानोऽस्तीति ॥ ४९ ॥ . लोकेषु सप्तस्वपि सुप्रकाशं
किं दीप्रदीपा युगपद् विधातुम् ? । यन्मूर्ध्नि सप्ताऽत्र फणा विभान्ति
रत्नविषा ध्वस्ततमःसमूहाः ॥ ५० ॥ यन्मूर्ति सप्त फणाः, किं०, रत्नानां फणमणीनां त्विषा ध्वस्तस्तमःसमूहो यैस्ते विभान्तीत्यन्वयः । किमिवोत्प्रेक्ष्यतेसप्तसु लोकेषु सुप्रकाशं विधातुं दीपदीपा इति भावः ॥ ५० ॥
आराधितः पूजित ईक्षितश्च ___ सूते ननस्कामितमर्थसार्थम् । मन्दारशाखीव लसत्रूलाढ्य
श्चिन्तामणियः सुमनोमनोज्ञः ॥ ५१ ॥ आराधितः सेवितः, पूजितः पुष्पादिभिः, इक्षितो विलोकितो नेत्राभ्यां, यश्चिन्तामणिः पार्थः, मन्दारशाखीव सुरतरुरिव, किं०, लसद्भिः फलैः पुण्यफलैश्चतुस्त्रिंशदतिशयादिभिः, अथवा-ऐहिकामुष्मिकमनोरथपूर्तिकरणरूपैः फलैराढयः, पुनः कि०, सुमनोभिर्देवैः पुष्पैर्वा मनोज्ञः, मनस्कामितमर्थसाथै सूत इति ॥ ५१॥
