________________
३८४ विजयाशस्त्याम् । एकादशाख्ये तिथौ, किं०, तिथिप्रणीश्चन्द्रमास्तयुक्तो धवलस्तस्मादितरः श्याम इति ११ दिनेऽशुक्लं च, पुनः, मासि शुक्रसंज्ञके ज्येष्ठमासे, श्राद्धीधनाइवरमन्दिर गुरुराईती प्रतिष्ठां, व्यधाच्चक्रं । इति युग्मव्याख्या ॥ ७८ ॥
अत्रैव तीर्थेऽथ विनिर्ममे चतु
मासी समासीनसुखार्थवृत्तिना । श्रीसूरिसिंहेन घनर्द्धिसङ्घदृक्
पाथोजिनीप्रीतिसहस्ररश्मिना ॥ ७९ ॥ अथाऽत्रैवाऽस्मिन् , तीर्थे स्तम्भतीर्थे, श्रीसूरिसिंहेन चतुमासी विनिर्ममे कृता, किंविशिष्टेन, समासीना स्थापिता सुखार्था सुखकारिणी वृत्तिराचरणरूपा येन तेन, पुनः किं०, घनर्दिः श्रीमान् यः संघस्तस्य हंगेव पायोजिनी पधिनी तस्याः प्रीतो सहस्ररश्मिना सूर्येणेति ॥ ७९ ॥
अथ स्तम्भतीर्थ गुरुं च वर्णयन् सर्ग चोपसंहरन् कविश्छन्दः परावर्तयतिलसदतिशयसंपत्सिन्धुभूसिन्धुरस्य
प्रविशत इह मध्ये स्पष्टुमंही मुनीन्दोः । मम भवति दुरन्तो विघ्न एषोऽन्तराभू
रिति जलधिरनिन्दद् यस्य सालं विशालम्॥८०॥ यस्य स्तम्भतीर्थस्य, विशालं विस्तीर्ण, सालं वर्म, जलधिः समुद्रः, इति हेतोः, अनिन्दत् निन्दाविषयीचकारेत्यन्वयः। पदत्रयेण निन्दाहेतुमेव व्यनक्ति-लसदिति । लसदतिशया या संपत् अथवा लसन्ती यातिशयानां संपत् समृद्धिः सैव सिन्धुभूनदीभूमिका अर्थाद् रेवा नाम नदीभूस्तत्र सिन्धुरस्य ग
