________________
३०८
विजयमशस्त्वाम् । . अस्मिनित्यध्याहार्य अस्मिन् श्रीमति अनूचाने गणस्याऽनुज्ञां कि०, मनोज्ञां पुनः, उदयैकमूलं गच्छाभ्युदयहेतुं, इते प्राप्ते, संति अयं गच्छः उल्लासभृत् आसीत् । यथा पूर्वाद्रिमुदयाचलं, अंशौ सूर्ये, पाले सति जीवलोको मर्त्यलोक इवेति ॥ ३०॥
अनुज्ञया साकमथात्र गच्छ
चिन्तात्मको भार इयाय शिष्ये । ज्योत्स्नागमः शीतमरीचिबिम्बे
. त्रियामयेवानुगरागमय्या ॥ ३१ ॥ अधानाऽस्मिन् शिष्ये, अनुशया साकं गच्छचिन्तात्मको भार इयाय आगतवानित्यन्वयः। अनुज्ञया किं०, अनुगानां सेवकानां यो रागस्तन्मय्या यथा शीतमरीचिबिम्बे चन्द्रमण्डले त्रियामया यामिन्या, किं०, अनुगच्छतीत्यनुगः सार्वदिको यो रागो रक्तिमा स्नेहः तन्मय्या तत्प्रचुरपा, साकं ज्योत्स्नागमः कौमुदीसंगमः, इवेवि दृष्टान्तः ॥ ३१ ॥ कृतौ महावीरपरम्परैक
महारथस्योहहनाय धात्रा। गुरुमहौजाश्च विनेय एष
धुरन्धरौ द्वौ वृषभाविवेमौ ॥ ३२ ॥ घात्रा वेषसा, द्वौ धुरन्धरौ गच्चपूर्वहौ, इमौ वृषभाविव कृतौ इमौ कावित्याह-एको गुरुच पुनरेष महौजा महाबलवान् , विनय इति कस्मै उदहनाय कस्य महावीरपरम्परामहारथस्य बर्द्धमानजिनशासनशकटस्येति ॥ ३२ ॥
गुरुं च शिष्यं च निरीक्ष्य गच्छ
