________________
२६४
विजयप्रशस्त्याम् । मंतिमती साक्षात् , सरस्वती मेनेतमामित्यन्वयः । कि०, विशुद्धानां नानाविधशास्त्ररत्नानां व्यावर्णितरूपाणां भूः स्थानं, शिष्यस्तदाश्रयत्वात् , सरस्वती तु तदुत्पादकत्वात् , पुनः किं०, कर्पूरपूरोपमा शिष्यस्य सुगन्धित्वेन, निर्मलत्वन, सरस्वत्यास्तु शुभ्रत्वेन मूर्तिर्यस्य सः, अतिहृदिति विशेषणं द्वयोस्तु'ल्यम् ॥ १७ ॥
अलीव पाथोरुहि पाण्डुनीडजः
स्वर्गापगाया इव कूलयोः पदे । रेमे सदामोदिनि पुण्यजीवने
तेषां गुरूणां हृदये स शिष्यराट् ॥ १८ ॥ पाारुहि कमले, अलीव भृङ्ग इव, पाण्डुनीडजो राजहंसइव स्वर्गापगाया गङ्गायाः कूलयोः पदे स्थाने, यथा रमत, तथा तेषां गुरूणां हृदये स शिप्यराट् रेमे अरमत । पाथारुहि कि०, सदामोदिनि सत्परिमलशालिनि, गङ्गाकूलपदे किं०, पुण्यं जीवनं पानीयं यत्र तत्र, गुरूणां हृदये किं०, सदामोदिनि सदाहपिणि, पुनः किं०, पुण्यस्य वा पुण्यं वा जीवनं वृत्तियत्र तत्रेति ॥ १८ ॥
पूज्या अथ मां हिमवालुकाकणै
रिवाञ्चयन्तः पदपद्मपांसुभिः। श्रीस्तम्भतीर्थ नगरं समागताः
सन्मन्दिरं बन्दिरमिन्दिराऽऽस्पदम् ॥ १९ ॥ अथ ते पूज्याः पदपद्मपांसुभिश्चरणकमलरेणुभिः, हिमवालुकाकर्णः कर्पूरलवैरिव, क्ष्मां पृथिवीं, अञ्चयन्तस्सन्तो विहरन्तइति यावत् । श्रीस्तम्भतीर्थ कि०, नगरं स्थलपथसद्भावात् , पुनः
