________________
. चतुर्थः सर्गः।
१७७ पुनः स्फारा उदाराः शृङ्गारा मज्जनादयो निर्मिता यया तया, पुनः सारं रथं आस्थितया आरूढया, पथि मार्गे, विमलाई इति संज्ञा यस्यास्तया विमलाईनाम्न्या भगिन्या, अनुगम्यमानः॥९१॥
शोभितः सुमनोवृन्दैः सुरेन्द्र इव मूर्तिमान् । सोऽन्तनगरमुल्लासी निर्जगाम शनैः शनैः ॥१२॥
पुनर्मूर्तिमान् सुरेन्द्र इव, कीदृशः, सुमनोहन्दैः शोभितः कुमारपक्षे सुमनसां सज्जनानां पुष्पाणां वा, अन्यत्र सुमनसां देवानां, वृन्दै जितः स कुमारः, अन्तर्नगरं शनैः शनैनिर्जगाम, वनं प्रति जगाम चेति शेषः। दशभिः श्लोकैरन्त्यक्रिय कुलकं व्याख्यातम् ॥ ९२ ॥ विक्रमाद् रसनन्देषुद्विजेशे परिवत्सरे । बाहुलस्य बहुलायां द्वितीयायां शुभेऽहनि ॥ ९३ ॥
विक्रमात् श्रीविक्रमादित्यभूपतेः, रसाः षद्, नन्दा नव, इषवः पञ्च, द्विजेशश्चन्द्र एकः, एते वामगतिगणिताः १५९६ इतिसंख्याका यत्र तत्र, परिवत्सरे संवत्सरे, पुनर्बाहुलस्य कार्तिकस्य, बहुलायां कृष्णायां, द्वितीयायां तिथौ, शुभेऽहनि वासरे ॥ ९३॥
असौ श्रीविजयदानसूरिसिन्धुरसंनिधौ । पर्यणैषीत् परिव्रज्यापत्नी पद्मामिवाच्युतः ॥ ९४ ॥ - ___ असौ हीरकुमारः, श्रीविजयदानसूरिसिन्धुराणां संनिधौ समीपे, परिव्रज्यापनी दीक्षादयितां, पर्यणेषीत् परिणीतवान् । कः कामिवेत्याह-अच्युतो विष्णुः, पयां लक्ष्मीमिव, इति दृष्टान्तः । युग्मव्याख्या ॥ ९४ ॥
