________________
१२६ विजयमशस्त्याम् । __ तेषु चतुर्ष कुलेषु, चन्द्रकुलमूलभूताचन्द्राचार्यात् क्रमात अनुक्रमेण, श्रीसामन्तभद्रसूरि-श्रीद्धदेवमूरि-श्रीपयोतनसूरिश्रीमानंदेवसूरि-श्रीमानतुडमासूरि-श्रीवीरसूरि-श्रीजयदेवमूरिश्रीदेवानन्दसृरि-श्रीविक्रमसूरि-श्रीनरसिंहमूरि-श्रीसमुद्रसूरिश्रीमानदेवमूरि-श्रीविबुधप्रभसूरि-श्रीजयानन्दसूरि-श्रीरविषभमरि-श्रीयशोदेवसूरि-श्रीप्रद्युम्नमूरि-श्रीमानदेवमूरि-श्रीविमलचन्द्रमूरि--श्रीउपयोतनमरि-श्रीसर्वदेवमूरि--श्रीदेवसरि-श्रीसर्वदेवसूरि-श्रीयशोभद्रमुरि-श्रीनेमिचन्द्रमुरि-श्रीमुनिचन्द्रमूरि-श्रीअजितदेवमूरि--श्रीविजयसिंहमूरिषु व्यतीतेषु मूलतस्त्रिचत्वारिंशत्तमयोः पट्टधरयोरेकगुरुभ्रात्रोः श्रीसोमप्रभसूरिश्रीमणिरत्नसूरीश्वरयोः पट्टधराः श्रीजगश्चन्द्रमुनीन्द्रमुख्या आसन् बभूवुः । कीदृशाः, चन्द्रकुलाब्धौ चन्द्रास्तद्धिकारित्वात् , यैः श्रीजगच्चन्द्रसूरिभिः, भारतं क्षेत्रं भारतवर्ष, अपङ्क निष्पापं, द्राक् शीघ्रं, अभूद; भूमौ विहरद्भिरिति शेषः । यथा कातकैः कतकसंबान्धभिः क्षोदलवैः कतकफलचूर्णलेशः, अम्भः पानीयम् , अपकमानिर्मलं भवतीति दृष्टान्तः ॥ २२ ॥
येषां तपो दुस्तपमल्पसत्त्वै_ वितन्वतां द्वादश वत्सराणि । आचाम्लरम्यं समभूत् पृथिव्यां
ध्वस्तापवाद बिरुदं तपेति ॥ २३ ॥ येषां श्रीजगचन्द्रसूरीन्द्राणां, अल्पसत्त्वैः कातरैः, दुस्तपं आचाम्लरम्यं तपो द्वादश वत्सराणि यावद्, वितन्वतां कुर्वतां सतां, पृथिव्यां तपा इति बिरुदं, किं०, ध्वस्तापवादं निर्गतकलस्क, समभूत् । श्रीमेदपाटदेशे आघाटनाम्नि नगरे गुरुदर्शनचमत्कृतात् श्रीराणकादिति श्रुतिः ॥ २३ ॥
