________________
तृतीयः सर्गः। १२१ सरिमन्त्रस्मरणकरणादिति श्रुतिः। किं च, श्रीहेमचन्द्रसूरीन्द्रास्तु सुस्थितसुप्रतिबुद्धेत्यखण्डितनामकमेकमेव मुनि मन्यन्ते । यद्चिरे ते स्वकीयत्रिषष्टीयचरितमान्तप्रशस्तिकायां-"अजनि सु. स्थितसुप्रतिबुद्ध इत्यभिधयाऽऽर्यसुहस्तिमहामुनेः। शमधनो दशपूर्वधरोऽन्तिषद्भवमहातरुभञ्जनकुञ्जरः"॥१॥इति । गुर्वावल्यां तु मूरिद्वयमुक्तमिति तेनैतद्ग्रन्थकर्ताऽपि मूरिद्वयं व्यावर्णितमिति ध्येयम् ॥ १२॥ तत्र क्रमात् पापभराद्रिवज्रि
वज्रः स वर्षिगुरुर्बभूव । पाकोऽपि यः पालनके प्रसुप्तोऽ
प्येकादशाङ्गीमशठः पपाठ ॥ १३ ॥ तत्र कौटिकगणे, क्रमात् श्रीइन्द्रदिन्नसूरिश्रीदिनरिश्रीसिंहगिरिषु त्रिषु मूरिषु जातेषु सत्सु स वर्षिगुरुरपश्चिमो दशपूर्वभृद् वज्रस्वामिनामा गुरुस्त्रयोदशएट्टमृद्, बभूव जातवानित्यन्वयः। कीदृशः, पापभरादौ दुरितव्रातपर्वते वज्रिणो हरेर्वजः कुलिशस्तद्भेदकत्वादिति । अत्र वज्रशब्दः पुंनपुंसकतया पठितोऽस्तीति ज्ञेयम् । स क इत्याह-यो वजूगुरुः पाकोऽपि बालोपि।पुनः किं०, पालनके प्रसुप्तोऽपि उद्यममन्तरेणापि, एकादशानामङ्गानामाचारागादिविपाकश्रुतान्तानां समाहारः एकादशाङ्गी तां एकादशाङ्गी, समाहारेऽर्थे स्त्रियां सेः । यः किं०, अशठो निर्दम्भः, पपाठेति पठति स्मेति पारिणामिक्या बुद्ध्या पदानुसारिण्या लन्ध्या चेति ध्येयम् ॥ १३ ॥ सूरेस्ततः ख्यातिमतीह वज्र
शाखाऽभवद्वर्यविनेयशाखा।
