________________
तृतीयः सर्गः। ११५ श्रीवर्द्धमानप्रभुः श्रीमहावीरखामी शासनाधीश्वरश्चतुर्विशस्तीर्थस्करः, भूरिभूत्यै बहुसम्पदे, अस्तु भूयाद् , युष्माकमिति गम्यम् । किं० प्रभूतानि पुष्कलानि अद्भुतानि आश्चर्यकारीणि भूतानि जातानि भद्राणि कल्याणानि यस्य, अथवा प्रभूतान्यद्भुतानि भूतानां प्राणिनां भद्राणि यस्मात् स प्रभूताद्भुतभूतभद्रः, अत्र पूर्वार्धेऽनुक्तोऽपि तच्छब्दो ग्राहस्तेन स कइत्याह-यः साधुपरम्परायाः पञ्चमारकवर्तिनोऽनगारान्वयस्य, मृलमादिः, बभूव । अत्र दृष्टान्तो यथा-रमाया इव लक्ष्यायथा, रत्नराशिः समुद्र इति। अत्र सर्गे उपजातिनामक छन्दः, तल्लक्षणं तु पूर्वोदितमिति नेहाभिहितमिति तात्पर्यम् ॥ १॥
स पञ्चमः स्ताद् गणभृद् मुदे त.
त्पट्रैकरत्नाकरचन्द्रमा वः। पञ्चत्वमाविष्षकरन्नपीह
महाव्रतानां परिपालको यः ॥ २॥ तत्प?करत्नाकरे चन्द्रमाः श्रीवर्द्धमानस्वामिपट्टकपायोनिधौ चन्द्रः, स पञ्चमो गणभृत् सुधर्मखामी, वो युष्माकं, मुदे प्रमोदाय, स्तादित्यन्वयः। स क इत्साह-यो गणभृत् , इह जगति, महाव्रतानां अहिंसासूनृतास्तेयब्रह्माकिञ्चन्यलक्षणानां, पञ्चत्वं निधनं, आविष्णकरत्नपि प्रकटीकुर्वन्नपि, परिपालकः समन्तादक्षका, बभूवेत्यध्याहारः। तथाऽयं स्फुटो विरोधः, अथ तत्परिहारस्तु पश्चानां भावः पञ्चत्वं पञ्चसङ्ख्याकत्वमित्यनेन कृत. इति ॥२॥ सुखाय तत्पट्टपयोजपूषा
जम्बूः स कम्बूज्ज्वलकीर्तिरस्तु ।
