________________
द्वितीयः सर्गः।
८९ विस्तारयन् , सवयोभिः सुहृद्भिः कुमारैः सह रेमे रमते स्मेति । अत्र दृष्टान्तो यथा-अब्जश्चन्द्रस्तस्माज्जायत इत्यब्जजा "रेवेन्दुजा" इति श्रीहेमाचार्योक्तेः अब्जजा नर्मदा, तस्या अब्जजाया नर्मदायाः, कूले तटे, कलभैत्रिंशद्वार्षिकैर्गजैरिभो हस्ती, महानिति गम्यम् , यतोत्रोपमेयसाम्यात् इभोऽपि कलभरूप एवं यूथाधिपतिराक्षिप्यते ॥ ६१॥ एकं स सादीव शिशुं तुरङ्गी
कृत्य खयं वाहयति स्म जातु । अनेकपीकृत्य कदाचिदेकं
सोऽर्भ महामात्र इवारुरोह ॥ ६२ ॥ जातु कदाचित् , स बालः, एकं शिशुं दारक, तुरङ्गीकृत्य इयं विधाय, सादीवाऽश्ववारवद्, वाहयति स्मावाहयत् । कदाचित् पुनः स बालः, एकमर्म बालकं, अनेकपीकृत्य गजं विधाय, महामात्र इब गजाजीव इव, स्वयं आरुरोहारोहति स्मेति ॥६२।।
स वाहयामास वृषौ विधाय
शिशू स्वयं सूत इव स्वगन्त्रीम् । स विश्वकर्मेव चकार केली__गृहाणि मृत्लाभिरकर्कशाभिः ॥ ६३ ॥
स बालः, द्वौ शिशू पालौ, वृषौ बलीवी, विधाय; सूत इव सारथिरिव, स्वगन्त्री निजक्रीडावाहनिका, वाहयामास । पुनः स बालः, विश्वकर्मेव देववर्द्धकीव, अकर्कशाभिर्मद्वीभिः, मृत्लाभिर्मद्भिर्पत्तिकाभिरिति यावत् , केलीगृहाणि धूलीरूपाणि, चकार अकार्षीत् ।। ६३ ॥
आरोहति स्मैष पुरः पुरस्तात्
२
