________________
समणसुत्तं २९४. विवित्तसेज्जाऽऽसणजंतियाणं, ओमाऽसणाणं दमिइंदियाणं ।
न रागसत्तू धरिसेइ चित्तं, पराइओ वाहिरिवोसहेहिं ॥७॥ विविक्तशय्याऽसनयन्त्रितानाम्, अवमोऽशनानां दमितेन्द्रियाणाम् ।
न रागशत्रुर्धर्षयति चित्तं, पराजितो व्याधिरिवौषधैः ॥७॥ २९५. जरा जाव न पीलेइ, वाही जाव न वड्ढई ।
जाविदिया न हायंति, ताव धम्म समायरे ॥८॥ जरा यावत् न पीडयति, व्याधिः यावत् न वर्द्धते । . यावदिन्द्रियाणि न हीयन्ते, तावत् धर्म समाचरेत् ॥८॥
२२. द्विविध धर्मसूत्र २९६. दो चेव जिणवरेहि, जाइजरामरणविप्पमुक्तहिं ।
लोगम्मि पहा भणिया, सुस्समण सुसावगो वा वि ॥१॥ द्वौ चैव जिनवरेन्द्रः, जातिजरामरणविप्रमुक्तः । .
लोके पथौ भणितौ, सुश्रंमणः सुश्रावकः चापि ॥१॥ २९७. दाणं पूया मुक्खं, सावयधम्मे ण सावया तेण विणा ।
झाणाज्झयणं मुक्खं, जइधम्मे तं विणा तहा सो वि ॥२॥ दानं पूजा मुख्यः, श्रावकधर्मे न श्रावकाः तेन विना ।
ध्यानाध्ययनं मुख्यो, यतिधर्म तं विना , तथा सोऽपि ॥२॥ २९८. सन्ति एहि भिहिं, गारत्था संजमुत्तरा ।
गारथेहि य सर्वहि, साहवो संजमुत्तरा ॥३॥ सन्त्येकेभ्यो भिक्षुभ्यः, अगारस्थाः संयमोत्तराः ।
अगारस्थेभ्यश्च सर्वेभ्यः, साधवः संयमोत्तराः ॥३॥ २९९. नो खलु अहं तहा, संचाएमि मुंडे जाव पव्वइत्तए ।
अहं णं देवाणुप्पियाणं, अंतिए पंचाणुव्वइयं सत्तसिक्खावइय दुवालसविहं गिहिधम्म पडिवज्जिस्सामि ॥४॥ नो खल्वहं तथा संशक्नोमि मुण्डो यावत् प्रव्रजितुम् । . अहं खलु देवानुप्रियाणाम् अन्तिके पञ्चानुवतिकम् सप्तशिक्षाव्रतिकं द्वादशविधम् गृहिधर्म प्रतिपत्स्य ॥४॥
