________________
सर्वदणमहामात । रजिजइ मुद्धजनो, कजाकारीहिँ महुरवयहि । साघुवीयरागे, कजपहाणेहि होचवं ॥ ४०२ ॥ रज्यते मुग्धजनः कार्याऽकारिमिर्मधुरवचनैः ।
सर्वज्ञवीतरागे कार्यप्रधानैर्भवितव्यम् ॥ ४०२ ॥ पडिभणइ गुरू-सुंदर!, दुविहा वंदणविहाइणो पुरिसा । प्रतिवचः निग्गंथा य निहत्था, तत्थ गिहत्था जहासत्तिं ॥४०३॥ प्रतिभणति गुरु:-सुन्दर! द्विविधा वन्दनविधायिनः पुरुषाः। निर्मन्धाश्च गृहस्थाः इत्र गृहस्था यथाशक्ति ॥ ४०३ ।। नियमा कुणंति पूर्य, सकारं वा जिणेंदचंदाणं । जं च न तरंति काउं, तस्स कए होति उस्सग्गं॥४०४॥ नियमात् कुर्वन्ति पूजां सत्कारं वा जिनेन्द्रचन्द्राणाम् । यञ्च न शक्नुवन्ति कर्तुं तस्य कृते भवति उत्सर्गः।।४०४॥ समणा महाणुभावा, समग्गसावजजोगपडि विरया । सुहपणिहाणनिमित्तं, पढंति आलावगे एए ॥४०५।। श्रमणा महानुभावाः समप्रसावद्ययोगप्रतिविरताः । शुभ(सुख)प्रणिधाननिमित्तं पठन्ति आलापकान् एतान् ॥
. निग्गंथाण न अत्थो, अत्थाभावे न पूय-सक्कारा ।
तप्फललाभनिमित्तं, करेंति तो वंदणुस्सग्गं ।।४०६।। अथवानिम्न्यानां न अर्थः, अर्थाभावे न पूजा-सत्कारौ । तत्फललाभनिमित्तं कुर्वन्ति ततो वन्दनोत्सर्गम् ॥४०६॥ नणु पूआसक्कारा, नियमा दवत्थओ मुणिजणस्स । द्रव्यस्तवस्य तप्पणिहाणमजुत्, वहाहि पयर्ड इमं सुत्तं ॥४०७॥ युक्तायुक्तलम्
