________________
विसल्यार्थः
सिरिसंतिसूरिविरह पापं छियते यस्मात् प्रायश्चित्तं तु भण्यते तस्मात् ।
प्रायेण वापि चित्तं शोधयति तेन प्रायश्चित्तम् ॥३८५॥ विशोध्यर्थः दाविसोही वत्थाइयाण खाराइदधसंजोगा।
भावविसोही जीवस्स निंद-गरहाइकरणाओ ॥३८६॥ द्रव्यविशोधिर्वस्त्रादिकानां क्षारादिद्रव्यसंयोगात् । भावविशोधिर्जीवस्य निन्दा-गर्दाऽऽदिकरणात् ॥ ३८६॥ कंटाइसल्लरहिओ, दवविसल्लो इहं सुही होइ । अइयारसल्लरहिओ, भावविसल्लो इह परत्थ ॥३८७॥ कण्ट(क)दिशल्यरहितो द्रव्यविशल्य इह सुखी भवति । अतिचारशल्यरहितो भावविशल्य इह परत्र ॥ ३८७ ॥ इच्चाइसुत्तविहिणा, काउस्सगं करेइ थिरचित्तो। ऊसासा पणुवीसं, पमाणमेयस्स निदिई ॥ ३८८ ॥ इत्यादिसूत्रविधिना कायोत्सर्ग करोति स्थिरचित्तः । उच्छासाः पञ्चविंशतिः प्रमाणमेतस्य निर्दिष्टम् ।।३८८॥ काऊण नमोकारं, अरिहंताणं ततो विहाणेण । पारियकाउस्सग्गो, चउवीसजिणत्ययं पढई ॥ ३८९॥ कृत्वा नमस्कारमर्हतां ततो विधानेन । पारितकायोत्सर्गः चतुर्विंशतिजिनस्तवं पठति ॥ ३८९ ॥ तो सक्कथयविहिणा, ठाऊणं मंगलथयं पढ़र । भुजो सक्कथयंते, आयरिआई उ वंदेइ ।। ३९० ॥ ततः शक्रस्तवविधिना स्थित्वा मङ्गलस्तवं पठति ।
भूयः शकस्तवान्ले आचार्यादींस्तु वन्दते ॥ ३९० ।। स्थापनाजिन- उहित्तु ठिओ संतो, पमोयरोमंचचिंचयगत्तो। दण्डकः चेइयगयथिरदिट्ठी, ठवणाजिणदंडयं पढइ ॥ ३९ ॥ १ चिंचइयं मण्डितम्-हैमव्याकरणे "मण्डेश्विश्व-चिश्चम-चिचिल्ल-रीड-टिविडि.
काः" ॥८-४-११५ ॥