________________
चेइक्वंदणमहामास । 'मि' इति मृदुमार्दवत्वे, '' इति च दोषाणां छादने मवति । 'मि' इति च मर्यादायां स्थितः, 'दु' इति जुगुप्से आत्मानम् ।। 'क' ति कर्ड मे पावं,'ड' ति य डेवेमि तं उवसमेणा एसो मि-च्छा-मि-दु-क-ड पयक्खरत्यो समासेण।।३८१॥ 'क'इति कृतं मया पापम् , 'ड' इति च डीये(लच्यामि)तदुपशमेन। एष मि-च्छा-मि-दु-क-ड-पदाक्षरार्थः समासेन ॥३८१॥
इरियावहियासुत्तं, एत्तियमेवं अओ परं सेसं। उन्मार्गकरणउम्मग्गकरणसुत्तं, तस्स य एयारिसो अत्यो॥३८२॥ सूत्रम् ईर्यापथिकीसूत्रमेतावन्मात्रम् , अतः परं शेषम् । उन्मार्गकरणसूत्रं तस्य च एतादृशोऽर्थः ॥ ३८२ ।। तेसि गमणागमाईसमत्थपावाण घायणणिमित् । उस्सग्गं ठामि अहं, उत्तरकरणाइहेऊहि ॥ ३८३ ॥ तेषां गमनागमादिसमस्तपापानां घातननिमित्तम् ।
उत्सर्ग विष्ठामि अहमुत्तरकरणादिहेतुभिः ॥ ३८३ ।। मणियं च
खंडियविरहियाणं मूलगुणाणं सउत्तरगुणाणं ।
उत्तरकरणं कीरइ, जह सगड-रहंग-गेहाणं ॥ ३८४ ॥ भणितं च
खण्डितविराधितानां मूलगुणानां सोत्तरगुणानाम् । उत्तरफरणं क्रियते यथा शकट-रथाङ्गोहानाम् ॥३८४ पावं छिंदइ जम्हा, पायच्छित्तं तु भन्नइ तम्हा। प्रायश्चित्तपाएण वा वि चित्तं, सोहयइ तेण पच्छित्तं ॥३८५॥ पदार्थः
१"तस्स उत्तरीकरणेणं पायच्छित्तकरणेणं विसोहिकरणेणं विसलिकरणेणं पावाणं कम्माणं निग्घायणट्ठाए ठामि काउस्सग्गं" इत्येतदुन्मार्गकरणसूत्रमुच्यते । २ एतद् गाथाद्वयं ( ३८४-३८५) आवश्यके १५०७ -१५०८ गाधारूपम् (पृ. ७८२) ३. एषा षोडशे पश्चाशके तृतीयापशाशके (पृ. २५१ ).