________________
चेहवबंदणमहामास । १६१ संपुनर्वदणविही, मणिओ एसो गुरूवएसेण। गुहारतत्र्यम् संपुमो कायद्यो, संपुषफलत्थिणा निषं ॥९०२॥ संपूर्णवन्दनविधिर्भणित एष गुरुपदेशेन । . संपूर्णः कर्वव्यः संपूर्णफलार्थिना नित्यम् ॥ ९०२ ॥ पवयणववहाराओ, बझं जं किंचि इह मए रइयं । क्षमाप्रार्थना. तं सोहिंतु समत्थं, मज्झत्था जे सुगीयत्था ॥९०३॥ प्रवचनव्यवहाराद् वामं यत् किंचिद् इह मया रचितम् । वत् शोषयन्तु समस्तं मध्यस्था ये सुगीवार्थाः ॥९०३॥ संघसमायारमिमं, कहिऊण मए जमजियं पुत्रं । संघम्मि सुद्धमची, सिद्धफला मे तओ होजा॥९०४॥ सासमाचारमिमं कथयित्वा मया यदर्जितं पुण्यम् । सो शुद्धभक्तिः सिद्धफला मम ततो भूयात् ॥ ९०४ ॥ संघो महाणुमावो, तित्थंकरवंदिओ तदायारो। सङ्घमाहात्म्यम् याअंतो सम्मं, रिसिगुणसंपायगो होइ ॥ ९०५ ॥ सहो महानुभावस्तीर्थकरवन्दितस्तदाचारः । सूच्यमानः सम्यग् ऋषिगुणसंपादको भवति ॥ ९०५॥ जो अवममा संघ, अन्नाणतमोहमोहिओ जीवो। सगरसुताः. सो पावइ दुक्खाई, सगरसुयाणं व 'संदाहो ॥९०६॥ योऽवमन्यते सहमज्ञानतमओघमोहितो जीवः । स प्राप्नोति दुःखानि सगरसुतानामिव संदाहः ॥९०६॥ जो उ महग्धे संघ, पभावणं कुणइ निययसत्तीए । वनखामी. सो होइ वंदणिजो, देवाण वि वइरसामि च ॥९०७॥ यस्तु महाघे सङ्के प्रभावनां करोति निजकशक्त्या। स भवति वन्दनीयो देवानामपि वनखामीव ॥ ९०७॥ पावयणी धम्मकही, वाई नेमित्तिओ तवस्सी य । विजा सिद्धो य कवी, अद्वेव पभावगा भणिया ९०८
संदेहो" इत्लपि।
