________________
१५३
चेहरबंदणमहामास । ब्बते ५ दशादिषु वीर्यकरेऽपि निदानप्रतिषेधः । तस्माद् न युक्तमेतत् प्रणिधानमंथ गुमणति ॥ ८५५।। जं संसारनिमित्तं, पणिहाणं तं खु भन्नई नियाणं । उनगम तंतिविहं इयलोए, परलोए कामभोगेसु ॥ ८५६ ॥ निदानाविध्यं यत् संसारनिमित्तं प्रणिधानं तत् खलु भण्यते निदानम् । तत् त्रिविधम्-इहलोके परलोके कामभोगेपु ॥ ८५६ ॥ सोहग्ग-रज-बल-रुवसंपया माणुसम्मि लोगम्मि । इहलोक निदान जं पत्थिजइ धम्मा, इहलोयनियाणमेयं तु ॥८५७॥ सौभाग्य-राज्य-बल-रूपसंपदा मानुषे लोके । यत् प्राय॑ते धर्माद् इहलोकनिदानमेतत् तु ॥ ८५७ ॥ वेमाणियाइसिद्धी, इंदत्ताईण पत्थणा जा उ। परलोक नदान परलोयनियाणमिणं, परिहरियवं पयत्तेण ॥ ८५८ ॥ वैमानिकादिसिद्धिरिन्द्रत्वादीनां प्रार्थना या तु । परलोकनिदानमिदं परिहर्तव्यं प्रयत्नेन ॥ ८५८ ॥ जो पुण सुकयसुधम्मो, पच्छा मग्गइ भवे भवे भोत्तुं । भोगनिदानम् सद्दाइकाममोगे, भोगनियाणं इमं भणियं ॥ ८५९ ।। - यः पुनः सुकृतसुधर्मः पश्चाद् मार्गयति भवे भवे भोक्तुम् ।
शन्दादिकामभोगान् भोगनिदानमिदं भणितम् ।। ८५९।। तह जं कोवाइसया, वह बंधण-मारणाइपणिहाणं । द्वैपायनः दीवायणपमुहाणं, तं पि नियाणं महापावं ॥८६०॥ तथा यत् कोपातिशयाद् वध-बन्धन-मारणादिप्रणिधानम्।
द्वैपायनप्रमुखाणां तदपि निदानं महापापम् ।। ८६०॥ एएसि नियाणाणं, लक्खणमेगं पि नत्थि पणिहाणे। निदानलक्षणा. वा कह भणसि नियाणं?, तहाहिभावेहि तस्सत्यं ॥८६१॥ भावः एतेषां निदानानां लक्षणमेकमपि नास्ति प्रणिधाने । ततः कथं भणसि निदानं तथाऽधिभावय तस्यार्थम
__ (क्याहि भावय तच्छासम्)॥८६१॥