________________
११९
सिरिसंतिसूरिविरह तस्वात् संपूर्णा एव युक्ता जिनबन्दना गृहखानाम् । शुभभाववृद्धेर्यद् जायते कर्मक्षयो विपुलः ।। ८०२ ॥ संपुत्रपक्खवाई, विचिविरोहाइकारणा कह दि । डहरतरं पि कुणंतो, संपुनाए फलं होइ(लहइ)।।८०३॥ संपूर्णापक्षपाती वृत्तिविरोधादिकारणात् कथमपि । लघुतरामपि कुर्वन् संपूर्णायाः फलं भवति (लभते) ॥ ८०३ ॥
जो पुण पमायसीलो, कुग्गहगरलेण वावि हयसमो । संपुत्राकरणमणो-रहं पि हियए न धारेइ ॥ ८०४ ॥ यः पुनः प्रमादशीलः कुप्रहगरलेन वाऽपि हतसंज्ञः । ... संपूर्णाकरणमनोरथमपि हृदये न धारयति ।। ८०४ ॥ सो मोहतिमिरछाइय-दिट्ठी बहुदुक्खसावयाइने । संमग्गमपावतो, परिभमइ चिरं भवारने॥ ८०५॥ स मोहतिमिरच्छादितदृष्टिबहुदुःखश्वापदाकीर्णे।
सन्मार्गमप्राप्नुवन् परिभ्रमति चिरं भवारण्ये ॥ ८०५ ।। वृत्तिबाधाचि. तो तिक्कालं गिहिणो, पंचहि सक्कत्यएहि सा जुत्ता ।
जइ ताव वित्तिबाहा, असमाहिकरी न संभवड ८०६ ततत्रिकालं गृहिणः पञ्चमिः शक्रस्तवैः सा युक्ता । यदि तावद् वृत्तिबाधा असमाधिकरी न संभवति ८०६ तब्भावे उ अवस्सं, नवभेयाए इमीऍ अभयरी । पडिसुद्धा कायवा, दंसणसुद्धिं महंतेण ॥ ८०७ ॥ तद्भावे तु अवश्यं नवभेदाया अस्या अन्यतरा । प्रतिशुद्धाः कर्तव्या दर्शनशुद्धि कास्ता ।। ८०० ॥ नव भेया पुण एसा, भणिया पुरिसेहि तत्त्वेईहिं । संपुनमचायतो, मा कोइ चएज सवं पि ॥ ८०८ ॥
न्तनम्
१. "काहेर आहा-ऽहिलंघा-ऽहिलंख-बच्च-बम्फ-मह-सिह-विलंपाः" ॥ ८-1. १९२ ॥ इति हैमवचनात् कामहः ।
