________________
चेहबवंदनमहामास ।
एतद् द्विधाऽपि एवं चिन्त्यमानं न संगतं माति । माथासूत्रं मगवन् ! ततः शिष्यतामत्र परमार्थः ।।७४९॥ मणइ गुरू भो! तुमए, वियप्पकल्लोललोलहियएण । प्रतिवचः मोहं को पयामो, मावत्यमबुज्झमाषेण ॥७५० ॥ भणति गुरोः ! त्वया विकल्पकल्लोललोलहृदयेन । मोघं कृतः प्रयासो भावार्थमबुध्यमानेन ।। ७५० ॥ नणु सिद्धमेव ममवओं, एसो महोत्तमो नमोकारो। आणाणुपालणत्यं. मावनमोक्कारस्व ति ॥ ७५१ ।। ननु सिद्धमव भगवत एष सत्तिमो नमस्कारः । आज्ञानुपालनार्थ भावनमस्काररूप इति ।। ७५१ ।। आणाणुपालणाओ, तत्तो सधुत्तमा मवतरणं (?) । होइ धुवं मवियाणं, गाहामुत्तं कहमजुतं? ॥७५२ ।। आज्ञानुपालनात् ततः सर्वोत्तमाद् भवतरणम् । भवति ध्रुवं भत्र्यानां गाथासूत्रं कयमयुक्तम् ? ॥७५२।। ता विहिवाओ एसो, थुइवाओ वा न दोसमावहइ । सम्भूयभामणाओ, संतगुणुक्त्तिणा चेव ।। ७५३ ॥ पतो विधिवाद एषः स्तुतिवादो वा न दोषमावहति । सद्भूतभाषणान् सगुणोत्कीर्तना एवं ॥ ७५३ ॥ नषु तणुसत्ता नारी, तीसे कह घडइ एरिसं विरियं । स्त्रीनिर्वाण. उत्तमवीरियसज्झा, होइ जओ मुत्तिसंपत्ती ॥७५४॥ मीमांसा ननु नुसत्त्वा नारी तस्यां कथं घटते एतादृशं वीर्यम् ? । उत्तमवीर्यसाध्या भवति यतो मुक्तिसंपतिः ॥ ७५४ ॥ वीरियविरहाओ चिय, सचमपुढवीगई वि नो तीसे । वा कह नेवाणगमो, मुणिवर! घडइ ति गुरुराह ॥ वीर्यविरहादेव सप्तमपृथिवीगतिरपि नो तस्याः । ज्याचं निर्वाणामो मुनिवर ! घटते ? इति गुग्राह ।।
