________________
सिरिसंतिसूरिविरह एष यौवनप्राप्तोऽस्य वरपादपस्य छायावाम् । स्तं तव विवादं छेत्स्यति नाऽत्र संदेहः ।। ५८५ ॥ तत्तियमेत्तं कालं, ता चिहह ताव निभुया तुम्मे । पडिवनममायाए, माया न खमइ मुहुत्तं पि ॥५८६॥ तावन्मानं कालं ततः तिष्ठत तावत् निभृता यूयम् । प्रतिपन्नममातृकया माता न क्षमते मुहूर्तमपि ।। ५८६ ।। भणइ य फिट्टइ गेहं, एवं दुण्ह वि विभिन्नचित्ताणं । जं वा तं वादाओ अप्पिजइ देवि! मम पुत्तो ॥५८७॥ भणति च स्फेटयति गेहमेवं द्वयोरपि विभिन्नचित्तयोः। यद् वा तद् वादादzते देवि! मम पुत्रः ॥ ५८७ ।। नियमइ कोसल्लेणं, सामा नाऊण तासि परमत्थं । छिंदइ तं ववहारं, पुलुत्तकमेण नीसेसं ॥ ५८८ ॥ नियमयति कौशलेन श्यामा ज्ञात्वा तयोः परमार्थम् । छिनत्ति तं व्यवहार पूर्वोक्तक्रमेण निःशेषम् ।। ५८८ ॥ एवं विमलं बुद्धिं, कयवम्मनराहिवेण नाऊण । एसो गम्भपभावो, सुयस्स विमलो कंयं नाम ॥५८९॥ एवं विमलां बुद्धिं कृतवर्मनराधिपेन ज्ञात्वा ।
एष गर्भप्रभावः सुतस्य विमलः कृतं नाम ।। ५८९ ।। अनन्तसामा- नाणं जेण अणंतं, बलं च विरियं च सासयसुहं च ।
तेण जिणेदोऽनंतो(नऽनो), अनं पिहु कारणं अत्थि५९० ज्ञानं येन अनन्तं बलं च वीर्य च शाश्वतसुखं च ।
तेन जिनेन्द्रोऽनन्तो(नान्यो)ऽन्यदपि खलु कारणमस्ति ५९० अनन्तविशे
जम्हाऽवयारसमए, जएकनाहस्स दिट्ठमंबाए । रयणविचित्तमणंतं, दामं सुमिणे तओष्णंतो ॥५९१॥ यस्मादवतारसमये जगदेकनाथस्य दृष्टमम्बया । रत्नविचित्रमनन्तं दाम स्वप्ने ततोऽनन्तः ॥ ५९१ ॥ .
न्यार्थः
षार्थः
