________________
देववंदनमहामास । हेन ततः पित्रा श्रेयांस एष जिनपरो भणितः । स्या भवति वासुपूज्यो बसुपूज्यनृपस बदपत्यम् ॥ ५७९॥ अहवापएर वासवो जंजणणिं गम्भट्ठियम्मि जिणनाहे।
आणंदनिम्मरमणो, वत्थाहरणेहि अणवरयं ॥५८०॥ भयवापूजयति वासवो यद् जननीं गर्भस्थिते जिननाये । आनन्दनिर्भरमना बसाभरणैरनवरतम् ।। ५८० ।। सम्हा तिलोयपहुणो, पिऊणा तुडेण सयणपञ्चक्खं । नाम पि वासुपुजो, पइट्ठियं भुवणसुपसिदं ॥५८१ ॥ तस्मात् त्रिलोकप्रमोः पित्रा तुष्टेन खजनप्रत्यक्षम् । नामाऽपि वासुपूज्यः प्रतिष्टितं भुवनसुप्रसिद्धम् ॥५८१॥ . अंगमलं कम्ममलं, विगयं दुविहं मलं जिणिदस्स । विमलसामा. विमलो तितेण बुचर,सबे विहुकिंन तोविमला? ५८२ न्यार्थः अगमलः कर्ममलो विगतो द्विविधो मलो जिनेन्द्रस्य । विमल इति तेनोच्यते सर्वेऽपि खलु किं न ततो विमलाः?॥ अत्यि विसेसनिमित्तं, जह भणियं सुमइनाममायाए । विमलविशेपुरविवाए महिलादुगस्स नवरं अह विसेसो ॥५८३॥ षार्थः अस्ति विशेषनिमित्तं यथा भणितं सुमतिनाममातुः । पुत्रविवादे महिलाद्विकस नवरमथ विशेषः ॥ ५८३ ॥ रायंगणम्मि चिट्टइ, एसो अहिणवसमुग्गओ भूओ। पुत्तो य मज्ज उदरे, अत्थि महाबुद्धिसंपभो ॥५८४॥ राजाङ्गणे तिष्ठति एष अमिनवसमुद्को(तो) भूतः । पुत्रा ममोदरेऽस्ति महाबुद्धिसंपन्नः ॥ ५८४ ॥ एसो जोधणपतो, इमस्स वरपायवस्स छायाए । एयं तुम्ह विवायं, छिंदिस्सइ नेत्य संदेहो ॥५८५॥ . मुत्पत्तिरमा सय्यासहः, श्वेताऽसः, श्रेयोऽसः इत्यपि.
