________________
(३८) मुनिचन्द्रसूरिविरचितवृतिसमेतं __'एतत्' शोधनकं 'बाहायात्' मुखभूमिसमासाईस्य प्रतरगुणनेन लब्धनरकप्रमाणलक्षणात्सकाशात् ' अपनीय ' त्यक्त्वा यच्छेषं तत्रिभिर्विभज्य यल्लब्धं तत्त्रिषु स्थानेषु स्थापयित्वा · शोधनकस्यापि ' द्विरूपस्य हर भागम् ॥ ७९ ॥ कैः ? इत्याह
तिहि चेव सयाकालं, जं लद्धं तं तिहा उ काउणं । दो भागा ऊ तंसे, पक्खेवो एग चउरंसे ॥ ७६ ॥ त्रिभिश्चैव सदाकालं' यदा यदा वृत्तादिसंख्याऽऽनेतुमिप्यते तदा तदेत्यर्थः । ततो यल्लब्धं तत् 'त्रिधा तु' त्रिधैव कृत्वा ततोऽपि . 'द्वौ भागौ तु ' त्रिभागलक्षणौ पुनः त्र्यसे ' त्र्यनराशौ प्रक्षिप्यत . इति प्रक्षेपः-न्यास्यो राशिविधेः, तथा एको भागश्चतुरस्र प्रक्षेप इति ॥ ७६ ॥ आह यदा शोधनकं त्रिभिरपि विभक्तं न शुध्यति तदा का वार्ता ? इत्याह
सोहण दो उद्धरिया, तत्थेगो तंसि एग चउरंसे । एगुदरियं तंसे, एगा बाहा हवति एसां ॥ ७७॥
'शोधनके ' उक्तलक्षणे यदा हावुद्धरितौ लम्येते तदा 'तत्र' तयोर्मध्ये एकोऽङ्कः 'त्र्यले ' त्र्यनराशौ एकः 'चतुरसे' चतुरसराशौ प्रक्षिप्यते । अथ एक एकरूपमकस्थानमुद्धरितं वर्तते तदा तत्त्र्यसे प्रक्षेपणीयम् । एवं सति किं सिद्धम् ? इत्याह-एका दिग्गता विदिम्गता च 'बाहा' नरकावासश्रेणिलक्षणा 'भवति' संपद्यते 'एषा' पूर्वोक्ता ॥ ७७ ॥ ततोऽपि किं सपन्नम् ? इत्याह
एवं एगदिसगं, चउसंगुणियं तु होइ सव्वगं । पुढवीए पुढवीए, बट्टा तंसा य चउरंसा ॥ ७८ ॥
स।
