________________
(३६) दुनिचन्द्रसूरिविरचितवृत्तिसमेतं हितानि, कथंभूतैः? इत्याह-रूपोनैः मुखानि भूमयो भवन्ति । यथा-रत्नप्रभायामष्टचत्वारिंशन्मुखम् , तदेव स्वप्रतरै रूपोन-दशामाणेरूनीकृतं जाता षट्त्रिंशत् , इयभेव तत्र भूमिः। तथा शर्कराप्रमा- ... मुखं पञ्चत्रिंशद्रूपं स्वकप्रतरै रूपोनेरूनीरुतं [ संनाता पञ्चविंशतिः, इयमेव तत्र भूमिः । तथा वालुकाप्रभामुखं चतुर्विशतिरूपं स्वकातर रूपोनैरूनीकृतं] संजाताः षोडश, एत एव तत्र भूमिः । एवमन्या. स्वपि पृथ्वीपु स्वमुखेभ्यो रूपोनस्वप्रतरहीनेभ्यो भूमयः साध्या इति . ॥ ७० ॥ अथ पूर्वगाथोक्तोपायलब्धमेव मुखप्रमाणं भूमिप्रमाणं च कमेणा प्रतिपादयन्नाह- . .
अडयाला पणतीसा, चउवीसा पनरसह तिगणेव । । छत्तीसा पणुवीसा, सोलस णन चउर एगं च ॥ ७१ ॥
अष्टचत्वारिंशत् पञ्चत्रिंशत् चतुर्विशतिः पञ्चदशाष्टौ त्रय एवेति रत्नप्रभादिपु षट्स एथ्वीपु विदिक्षु [ मुखानि ], भूमयस्तु षट्त्रिंशत् पञ्चविंशतिः षोड-नरकनामा रत्न. शर्क० | वाल • / पंक. | धूम• | तमः श नव चत्वार
ए | मुखानि | ४८ | ३५ / २४ | १५ | ८ | ३
क कश्चेति विदिश्वैशान्यादिषु। स्थापना- भूमयः | ३६ | २५ / १६||| सप्तमष्टथिव्यां तु एकत्वात्प्रतरस्य मुखभूमिकल्पनाया अभाव इति ॥७१॥ इत्थं करणोपयोगिनोर्मुखभूमीः प्रतिपाद्य गाथासप्तकेन करणमाह
मुहभूमिसमासद्धं, दिसाण विदिसाण होति रूवूणं । सयपयरेहि गुणेयं(उ), सोहणयं सोहय इमं तु ॥ ७२ ॥ मुखभूमिसमासाई · दिशां विदिशां' इति दिग्वर्तिनां विदिग्व
