________________
२३०
श्राद्धविधिकौमुदीसक्षेपः वरिससयायो उड्डूं, जं बिंबं उत्तमेहिं संठविअं। विअलंगुवि पूइज्जइ, तं बिंब निष्फलं न जओ ॥ बिंबपरिवारमज्झे, सेलस्स य वन्नसंकरं न सुहं । समअंगुलप्पमाणं, न सुंदरं होइ कइआवि ॥ इक्कंगुलाइपडिमा, इक्कारस जाव गेहि पूइज्जा। उ8 पासाइ पुणो, इअ भणियं पुव्वसूरीहि ॥ निरयावलिसुत्ताओ, लेवोवलकट्ठदंतलोहाणं। . परिवारमाणरहिअं, घरम्मि नो पूअए बिंबं ॥ गिहपडिमाणं पुरओ, बलिवित्थारो न चेव कायव्वो ।
निच्चं ण्हवणं तिअसंझमच्चणं भावओ कुज्जा ॥७॥ प्रतिमा मुख्यवृत्त्या सपरिकराः सतिलकाद्याभरणाश्च कारयितव्या. विशिष्य च मूलनायकस्य । तथैव . विशेषशो भातज्जनितविशेषपुण्यानुबन्धादिसम्भवात् । उक्तं च
लक्खणजुत्ता पडिमा पासादीया समत्तऽलंकारा । पल्हायति जध वयणं तह णिज्जरमो वियाणाहि ॥ (मू०) पासाईआ पडिमा लक्खणजुत्ता समत्तलंकरणा ।,
जह पल्हाएइ मणं, तह निज्जरमो विआणाहि ॥ (व्य० भा. २६३५) चैत्यार्चादिविधापनं च निस्तुलफलम् । यतस्तद्यावत्तिष्ठति तावदसङ्ख्यकालमपि तज्जं पुण्यम् । यथा भरतचक्रिकारितमष्टापदचैत्यं रैवतान्तर्ब्रह्मेन्द्रकृतं काञ्चनबलानकादिचैत्यं च, तयोः प्रतिमा भरतचक्रिमुद्रिकागतकुल्यपाकतीर्थस्थमाणिक्यस्वामिप्रतिमास्तम्भनकादिप्रतिमाश्चाद्यापि पूज्यन्ते । तदवोचाम
जल-शीताशन-भोजन,-मासिक-वसनाब्द-जीविकादानम् । सामायिक-पौरुष्याधुपवासाभिग्रहव्रताद्यथवा ॥ क्षण-याम-दिवस-मासाऽयन-हायन-जीविताद्यवधिविविधम् ।। पण्यं चैत्यार्चादौ, त्वनवधि तदर्शनादिभवम् ॥ युग्मम्।
