________________
२
१.
इति दमयन्त्यैव प्रतिष्ठा कृता, तत्र यतेरभावात् ।
तिलकमञ्जर्यां च -
-
प्रतिष्ठाविधिः । ११
३.
" स एष ऋषभजिनो यस्य पुरा शक्रेण स्वामिना स्वयमनुष्ठितः
तथा स्थानकेषु
मोहोन्मूलन
“काऊण पाणवित्तिं फलेहिँ तो गिरिगुहाए मज्झम्मि । मट्टियमयजिणपडिमं काउं वंदेइ भत्ती || "
इत्यत्रापि नर्मदासुन्दर्यैव सा कृता ।
कथाकोशे च
“ विज्जाहरेहिं जुगाइदेवस्स पडिमा पतिट्ठिया अहेसि । [ गाथा २ वृत्तौ ]
“हन्त ! स एष भगवानशेषजगन्नाभिर्नाभिकुलकरकुलालङ्कारः कारणं सकललोकव्यबहारसृष्टेः, द्रष्टा कालत्रितयवर्तिनां भावानाम्, उपदेष्टा चिरप्रनष्टस्य धर्मतत्वस्य सर्वसत्त्वनिर्निमित्तबन्धुः, सेतुबन्धः संसारसिन्धोः, आद्यो धर्मचक्रवर्तिनाम्, आराध्यश्चतुर्विधस्यापि सुरनिकायस्य, नायकः समग्राणां गणधरकेवलिप्रमुखाणां महर्षीणामृषभनामा जिनवृषो, यस्य पुरा स्वामिना शक्रेण स्वयमनुष्ठितः प्रतिष्ठाविधिः ।”,
- तिलकमञ्जर्याम् पृ० २३, पं० १६ । २. अत्र स्थानकशब्देन आचार्य श्रीदेवचन्द्रसूरिविरचिता स्थानकवृत्तिरभिप्रेता, यतः रेवई देवइ सीया, नंदा भद्दा मणोरमा ।
सुभद्दा सुलसाईया, पायडा तियसाण वि ।। १७८॥
इति आचार्यश्रीप्रद्युम्नसूरिविरचितस्य स्थानकापरनाम्नः मूलशुद्धिप्रकरणस्य १७८ तमीगाथाया आचार्यश्रीदेवचन्द्रसूरिविरचितायां वृत्तौ नर्मदासुन्दरीकथानके १२६ तमी गाथेयं विद्यते ।
“इओ य तत्थेव अडवीप से वेयड्डवासिविज्जाहरेहिं भगवओ तिलोयनाहस्स जुगादिदेवस्स मुत्तासेलमई पडिमा पइट्ठिया अहेसि ।”
कथाकोशे गाथा- २ स्वोपज्ञव्याख्यायाम् पृ० २, पं० ९ ।
-
