________________
यशोधत्वरित्रम् दत्ता सुलेपकाराणमाज्ञो तुंगं सुकुटम्। देतवार्चनयोग्यं [मामानयन्त्वति]-सुन्दरम् ॥१४॥ माज्ञानंतरमेवासो तैरानीतोतिरूपवान् । तं मां चांबार्चनमादायागात् तस्या मठेऽयभात् ॥६५॥ तदाग्रतं निधायायं दत्तस्ते देवि कुकुटः। सर्वसत्वार्थमेवाद्य भूयाः शांतिप्रदा मम !! इत्युक्त्वा स स्वहस्तेन हतो मोहांधचेतसा। तदाधकर्म मे जातं क्वचारात्कुमतिप्रदम् ॥७॥ .. ततस्तत्पिशितं मात्रा प्रहितं मन्महानसे। उक्त्वात्त तद् भक्षयामोदं सर्वैराशिषेत्यघशांतये ॥९॥ ततस्तद्भक्षण वादं कृत्वा मात्रासमं मया । प्रतिपन्नं पलं मूढधिया दुर्गतिकारणम् uter कुमारस्य ततो राज्यपट्टो बद्धो मया स्वयम्। सामंतसन्निधौ कृत्स्नकोशादिश्च समर्पितः ॥१०॥ अथ दोक्षोद्यतं ज्ञात्वा मां राज्ञी कुटिलाशया। पतित्वा क्रमयोरेत्याऽवोचदेतदलज्जिता ॥१०१॥ हा प्रियेयं कथं प्रोक्तं तपोवाक्यं त्वयाऽधुना ।,' एतच्छ त्वा शुभेऽत्यंतं शतधा हृदयं स्फुटत्॥१०२॥ त्वद्वियोगं क्षमा नाह सोढुं क्षणमपि क्वचित्। त्वां विनातः कथं नाथ [जीवेयं] शोकविह्वला ॥१०॥ तिष्ठाद्याती दिने ह्यकं तु ग्राह्ययालोकनाय वै । त्वया समं गृहीष्यामि दीक्षां त्वद्भक्तिदां ह्यहम् ॥१०॥ [जन्मजन्मान्तरेऽपि त्वं] भर्ताभूयान्न मे परः।
कृत्वेत्यहं निदानं च करिष्यामि महत्तपः ॥१०।। १. क. ख. ग. घ. ममानयतातिसुन्दरम् । २.क. ख.ग. घ मादाय ३. क.ख. ग. घ. जन्मान् जन्मन्येव त्वं ।
४. क.ख.ग.घ
-स
