________________
४.३६४] प्राकृतव्याकरणम् । . यत्तदः स्यमोळू त्रं ॥ ३६०॥ अपभ्रंशे यत्तदोः स्थाने स्यमोः परयोर्यथासंख्यं धुं त्रं इत्यादेशौ वा भवतः ॥
प्रङ्गणि चिट्ठदि नाहु धं त्रं रणि करदि न अन्तिं ॥१॥ पक्षे । तं बोल्लिअइ जु निव्वहइ ।।
इदम इमुः क्लीबे ॥ ३६१॥ अपभ्रंशे नपुंसकलिङ्गे वर्तमानस्येदमः स्यमोः परयोः इमु इत्यादेशो भवति ॥ इमु कुलु तुह तणउं । इमु कुलु देक्खु ॥
एतदः स्त्री-धुं क्लीवे एह एहो एहु ॥ ३६२॥ अपभ्रंशे स्त्रियां पुंसि नपुंसके वर्तमानस्यैतदः स्थाने स्यमोः परयोयथासंख्यम् एह एहो एहु इत्यादेशा भवन्ति ।
एह कुमारी एहो नरु एहु मणोरह-ठाणु । . एहउँ वढ चिन्तन्ताहं.पच्छइ होइ विहाऍ ।। १॥ - एइर्जस्-शसोः ॥ ३६३॥ . अपभ्रंशे एतदो जस्-शसोः परयोः एइ इत्यादेशो भवति ॥ एइ ति
घोडा एह थलि [३३०. ४] । एइ पेच्छ । . अदस ओइ ॥ ३६४ ॥ अपभ्रंशे अदंसः स्थाने जस्-शसोः परयोः ओई इत्यादेशो भवति ॥
जइ पुच्छह घर वडाइं तो वडा घेर ओइ।
विहलिअ-जण-अब्भुद्धरणु कन्तु कुडीरइ जोइ ॥ १॥ अमूनि वर्तन्ते पृच्छ वा ॥
B नाहूं. २ B भ्रंशि, ३ B बोलिजइ. ४ B के च व. ५ B इति त्रय आदे. ६ Bठाउ. . B विहाण, ८B ते. ९ Bओइत्या. १०B वड्डाइ. ११Bघरं.
