________________
३. ११४ ]
प्राकृतव्याकरणम् ।
५३९
ममाइ मइ मए मयाइ णे टा ॥ १०९ ॥
मि मे ममं मम अस्मदष्टा सह एते नवादेशा भवन्ति ।। मि मे समं ममए ममाइ मइ म मयाइ णे कथं ॥
अम्हेहि अम्हाहि अम्ह अम्हे णे भिसा ॥ ११० ॥
अस्मदो भिसा सह एते पञ्चादेशा भवन्ति || अम्हेहि अम्हाहि अम्ह अम्हे कयं ॥
मइ-मम-मह-मज्झा ङसौ ॥ १११ ॥
अस्मदो सौ पचम्येकवचने परत एते चत्वार आदेशा भवन्ति । सेस्तु यथाप्राप्तमेव ॥ मइत्तो ममत्तो महत्तो मज्झत्तो आगओ || मत्त इति तु मत्त इत्यस्य । एवं दो -दु-हि- हिन्तो-लक्ष्वप्युदाहार्यम् ॥
ममाम्हौ भ्यसि ।। ११२ ॥
अस्मदोभ्यसि परतो मम अम्ह इत्यादेशौ भवतः । भ्यसस्तु यथाप्राप्तम् || ममन्तो । अम्हत्तो । ममाहिन्तो । अम्हाहिन्तो । ममासुन्तो । अम्हासुन्तो । ममेसुन्तो । अम्हेसुन्तो ॥
मे मइ मम मह महं मज्झ मज्झं अम्ह अम्हं ङसा ॥११३॥ . अस्मदो ङसा षष्ठयेकवचनेन सहितस्य एते नवादेशा भवन्ति ॥ मे मइ मम मह महं मज्झ मज्झं अम्ह अम्हं धणं ॥
णे णो मज्झ अम्ह अम्हं अम्हे अम्हो अम्हाण ममाण महाण मज्झाण आमा ।। ११४ ॥
अस्मद आमा सहितस्य एते एकादशादेशा भवन्ति ॥ णे णो मज्झ अह अहं अम्हे हो अम्हाण ममाण महाण मज्झाण धणं ॥ क्त्वा स्यादेर्ण - स्वोर्वा [ १ २७ ] इत्यनुस्वारे । अम्हाणं । ममाणं । महाणं । मज्झाणं । एवं च पञ्चदश रूपाणि ॥
34 [ कुमारपालचरित ]
