________________
१. १०९ ]
प्राकृतव्याकरणम् ।
उञ्जीर्णे ॥ १०२ ॥
जीर्णशब्दे ईत उद् भवति || जुण्ण-सुरा ॥ क्वचिन्न भवति । जिणे भोअणमत्ते' |
ऊहन - विहीने वा ॥ १०३ ॥
अनयोरीत ऊत्वं वा भवति ।। हूणो हो । विहूणो विहीणो || विहीन इति किम् । पहीण - जर मरणा ॥
एरिसो ॥
४४५
हे ।। १०४ ॥
तीर्थशब्दे हे सति त उत्वं भवति ॥ तूहं ॥ ह इति किम् । तित्थं ॥ एत्पीयूषपीड- विभीतक - कीदृशेदृशे ।। १०५ ॥
त्वं भवति ॥ ऊसं आमेलो । बहेडओ | केरिसो ।
नीड - पीठे वा ।। १०६॥
अनयोरीत एत्वं वा भवति || नेडं नीडं । पेढं पीढं ॥
I
उतो मुकुलादिष्वत् ॥ १०७ ॥
1
मुकुल इत्येवमादिषु शब्देषु आदेरुतोत्वं भवति ।। मउलं । मउलो । मउरं । मउडं । अगरुं । गरुई । जहुट्ठलो । जहिट्ठिलो । सोअमल्लं । गलोई || मुकुल | मुकुर । मुकुट । अगुरु । गुर्वी । युधिष्ठिर । सौकुमार्य । गुडूची । ई॑ति मुकुलादयः ।। क्वचिदाकारोपि । विद्रुतः । विदाओ ॥
वोपरौ ॥ १०८ ॥
उपरावुतोद् वा भवति ॥ अवरिं । उवरिं ॥
।। १०९ ॥
गुरौ स्वार्थे के सति आदेरुतोद् वा भवति ॥ गरुओ गुरुओ ॥ क इति किम् | गुरू ॥
१ AB °मत्तेओ. २ Bऊ हीन. ३ P नेडुं, ४ A इत्यादि मु..
