________________
१.४३ ] . प्राकृतव्याकरणम् ।
४३५ निष्प्रती ओस्परी माल्य-स्थोर्वा ॥ ३८॥ निर् प्रति इत्येतौ माल्यशब्दे स्थाधातौ च परे यथासंख्यम् ओत् परि इत्येवंरूपौ वा भवतः। अभेदनिर्देशः सर्वादेशार्थः ॥ ओमालं । निम्मल्लं । ओमालयं वहइ । परिठ्ठा पइट्ठा । परिट्ठिअं पइटिअं ॥
आदेः ॥३९॥ आदेरित्यधिकारः कगचज [१.१७७] इत्यादिसूत्रात् प्रागैविशेषे वेदितव्यः ॥
त्यदाद्यव्ययात् तत्स्वरस्य लुक् ॥ ४०॥ त्यैदादेरव्ययाच्च परस्य तयोरेव त्यदाद्यव्यययोरादेः स्वरस्य बहुलं लुग् भवति ।। अम्हेत्थ अम्हे एत्थ । जइमा जइ इमा । जइहं जइ अहं ॥
पदादपेर्वा ॥४१॥ पदात् परस्य अपेरव्ययस्यादे ग् वा भवति ॥ तं पि तमवि । किं पि किमवि । केण वि । केणावि । कहं पि कहमवि ।। ...इतेः स्वरात् तश्च द्विः॥ ४२ ॥ पदात् परस्य इतेरादेलुंग् भवति स्वरात् परश्च तकारो द्विर्भवति ॥ किं ति । जं ति । दिटुं ति । न जुत्तं ति ॥ स्वरात् । तह त्ति । झ त्ति । पिओ त्ति । पुरिसो त्ति ॥ पदादित्येव । इअ विञ्झ-गुहा-निलयाए ।
लुप्त-य-र-व-श-ष-सां श-प-सां दीर्घः ॥४३॥ प्राकृतलक्षणवशाल्लुप्ता याद्या उपरि अधो वा येषां शकारषकारसकाराणां तेषामादेः स्वरस्य दीर्घो भवति ॥ शस्य यलोपे । पश्यति । पासइ ॥ कश्यपः । कासवो । आवश्यकं । आवासयं ॥ रलोपे । विश्राम्यति वीसमइ ॥ विश्रामः । वीसामो ॥ मिश्रम् । मीसं ॥ संस्पर्शः । संफासो ॥ वलोपे । अश्वः । आसो ॥ विश्वसिति । वीससइ ॥ विश्वासः । वी
१ A निःप्र. २ B उत्प". ३ B प्राग् वि . ४ A तदा'. ५ A °इ अहं. ६ A तमवि । केण वि कहं पि. ७ B परस्य. ८ A संफासं. ९ A विश्वसति.
