________________
२४७
[है० ८.४.२३९] सप्तमः सर्गः ।
नो रूसइ नो तूसइ जेऊण मणं लयम्मि जो नेन्तो । मोत्तुं भवं विणीअं तं साहु-जणं नमसामि ॥ ६६ ॥ उप्पाइअ-सद्दहणो अंसदहाणे वि देह जो बोहिं । संसार-नासिरो हं तं साहुं चिय विहेमि गुरुं ॥ ६७ ॥ पश्च वि अरहन्ताई परमेट्ठी झाह झाअह किमनं । होऊण निश्विकप्पा पसम-रया होऊण तहा ॥ ६८॥
६६. यो भवं मोक्तुं त्यक्तुं मनो जित्वा वशीकृत्य लये साम्यावस्थायां नयन् सन् नो रुन्यति अमित्रे रोषं न करोति । नो तुष्यति मित्रे तोषं न करोति । तं विनीतं जितेन्द्रियं साधुजनं नमस्यामि ॥
रूसइ । तूसइ । “ रुषादीनां दीर्घः " [ २३६] ॥
जेऊण । नेन्तो । मोत्तुं । “ युवर्णस्य गुणः " [ २३७ ] :॥ क्वचिन्न । विणीअं ॥ .. . ६७. अश्रद्दधाने जिनप्रणीतजीवादिपदार्थे तथेति प्रत्ययरहितेपि
उत्पादितश्रद्दधानः जनितास्तिक्यबुद्धिर्यो बोधिं ददाति । संसाराद् . नशिता नशनशीलोहं तमेव साधुं गुरुं विदधामि ॥
सद्दहणो । असद्दहाणे । “स्वराणां स्वराः" [२३७] ॥ क्वचिन्नित्यम् । देह । नासिरो। विहेमि ॥ .. - सइ । तूसइ । “ व्यञ्जनाद् अद् अन्ते " [ २३९ ] ॥
६८. भो भव्याः निर्विकल्पाः एते ध्येया नवेति संशयरहिता भूत्वा तथा प्रशमरता उपशमपरा भूत्वा पश्चापि अहंदादीन् ध्यायत । किमन्यं
१ Bom. असद्दहाणे'. २ BO होइऊण. ३ BO put रूसइ । तूसइ । “व्यश्चनाद् अद् अन्ते" after विणीअं। and before सद्दहणो &c; A, Pisohel and the Bombay edition all read स्वराणां स्वराः । व्यजनाददन्ते ॥
