________________
२२०
कुमारपालचरिते इअ विनत्ति सोउं राया जम्भायन्त-जणम्मि निसीहे। लच्छि-विअम्भिअ-णिसुढिर-सयणे णिवाओ लोअण-वीसौमे ।। योग्येपि निर्भर्त्सनापि मादृशे जने नोपालभन्ते न विरूपकं प्रतिपादयन्ति । परं यद्यहं तव कथमपि अभक्तः अवज्ञापरस्तदा उपालम्भनीयः शिक्षणीयः ॥
उवालम्भो । पञ्चारन्ति । झङ्खण । वेलवणिजो। " उपालम्भेझङ्ख-पच्चारवेलवाः " [ १५६ ] ॥
१०७. इति पूर्वोक्तप्रकारेण विज्ञप्तिं सांधिविग्रहिकोक्तविज्ञपनं श्रुत्वा निशम्य जृम्भमाणः निद्रातुकामत्वात् जृम्भां गृह्णन् जनो यत्र तस्मिन् निशीथे अर्धरात्रे लक्ष्म्या विजृम्भितं यत्र तत्तथा । महाघम इत्यर्थः । तञ्च तन्ननं च निम्नमध्यं यच्छयनं शय्या तस्मिन् राजा कुमारपालभूपो लोचनयोर्विश्रामे खेदापनोदनिमित्तं विश्रान्तः । सुष्वापेत्यर्थः । पादाकुलकं छन्दः ॥
जम्भायन्त । " अवेर्जुम्भो जम्भा" [ १५७ ] ॥ अवेरिति किम् । विअम्भिअ।
णिसुढिर । " भाराक्रान्ते नर्णिसुढः '' [ १५८ ] । शिवाओ । वासामे । “ विश्रमणिव्वा ” [ १५९ ] ॥ . इत्याचार्यश्रीहेमचन्द्रविरचितश्रीकुमारपाल चरितप्राकृतद्वयाश्रप
महाकाव्यवृत्तौ षष्ठः सर्गः समाप्तः ॥ .
१C °विअंभणि. २ BC °वीसामो. ३ BC °ले.° ४ BC शिष्य'. ५० निद्रानुकारिमत्वात्. ६ C °°; D महर्घ्यं.
